Mamy ambicję, żeby być najlepszym szpitalem w Polsce

M.R.: Mógłby Pan podać przykład takiej sytuacji?

Jednym z  takich rozwiązań, jak najbardziej dopuszczalnym z  punktu widzenia wykonawcy i  zgodnym ze  sztuką, a  stanowiącym problem dla inwestora na  etapie wyposażania budynku, jest poprowadzenie rur odpływowych na  zewnątrz ścian. Uwagę na  ten problem zwrócili wszyscy uczestnicy dialogu technicznego dotyczącego dostaw mebli do  nowego obiektu. Dlaczego? Wszystkie dostępne na  rynku, gotowe systemy zabudowy modułowej zostaną wykluczone, bo  trzeba będzie skrócić szafki i  przerobić meble albo wysunąć je  do  przodu i  zastosować dłuższe blaty. Jednak o  ile producentów blatów tradycyjnych w  Europie jest kilkunastu, tak tych dostarczających blaty o  szerokości większej niż 80  cm  jest dwóch. Wiąże się to  oczywiście z  dłuższym czasem dostawy i  kłopotami w  użytkowaniu – np. osoby niższe mogą mieć utrudniony dostęp do  szafek zlokalizowanych nad blatami. Gdybyśmy realizowali inwestycję w  systemie „zaprojektuj i  wybuduj”, problem ten musiałby rozwiązać generalny wykonawca, a  tak niestety spada on  na  nas.

P.P.: Czy zakup sprzętu leży również po  stronie generalnego wykonawcy?

Tak. Elementem kontraktu z  generalnym wykonawcą jest również dostawa części sprzętu. Niestety z  uwagi na  brak finansowania całości inwestycji na  etapie podpisywania umowy, byliśmy zmuszeni do  dokonania wyboru sprzętu. Zdecydowaliśmy, że  w  kontrakcie umieścimy głównie ten, którego montaż wymaga największej ingerencji w  obiekt. Gdybyśmy wtedy wiedzieli, że  będziemy mieli środki europejskie, moglibyśmy podpisać umowę z  generalnym wykonawcą, w  której zakres dostarczanego przez niego wyposażenia sprzętowego byłby większy. Oczywiście prawdą jest, że  generalny wykonawca do  danego sprzętu dolicza marżę, jednak nakład pracy i  ryzyko, jakie musi ponieść szpital, dostarczając sprzęt samodzielnie, są dużo większe. Jedynym pozytywem przyjętego przez nas rozwiązania, co  potwierdzają wyniki przetargów, jest fakt, że  samodzielnie kupujemy sprzęt nowszej generacji i  z  pewnością robimy to  taniej. 

P.P.: Co  jest niezwykle istotne, bo  ten obecnie dostępny sprzęt za  chwilę i  tak zostanie zastąpiony nowszymi rozwiązaniami.

Zgadza się, jednak w  szpitalu uniwersyteckim, który z  zasady ma  wpisany w  swoje funkcjonowanie element badawczy, musimy bardzo pilnować, żeby kupowany był sprzęt, którego potencjał faktycznie zostanie wykorzystany. Często użytkownik mamiony wieloma różnymi rozwiązaniami chce konkretny model sprzętu, a  jego możliwości nie są  w  rzeczywistości wykorzystywane. To  jest rzecz, na  którą bardzo zwracamy uwagę.

M.R.: Jaki sprzęt znajduje się już w  nowej siedzibie i  jak przebiegła jego instalacja?

Od  początku roku rozstrzygnęliśmy postępowania przetargowe o  łącznej wartości 120 mln zł. Przed nami jeszcze zakup kardiomonitorów, narzędzi chirurgicznych, sprzętu laparoskopowego, rezonansu magnetycznego, sprzętu do  radioterapii. Z  dużych urządzeń, których dostarczenie należało do  generalnego wykonawcy, warto zwrócić uwagę na  3-teslowy rezonans magnetyczny, trzy egzemplarze tomografów komputerowych oraz komplet aparatów do  stacjonarnej rentgenowskiej diagnostyki obrazowej, składający się z  dwóch aparatów typu kostno-płucnego i  trzech aparatów typu telekomandor. W  nowej siedzibie znajdują się już również komory hiperbaryczne oraz znaczna część wyposażenia centralnej sterylizatorni. Kończy się także montaż wyposażenia sal operacyjnych.