Czy to przełom w terapii infuzyjnej w Polsce?

W końcu trzeci aspekt to sprzęt, o którym już wspomniałem. Stosowanie bezpiecznego dla personelu sprzętu to minimalizacja ryzyka ekspozycji zawodowej, która nie tylko wyklucza personel z pracy, co jest ważne szczególnie w aspekcie jego niedoboru. Dobrej jakości sprzęt i inwestycja w niego na początku zwraca się – nie dziś, ale długofalowo, to jednak wymaga także takiego myślenia i takiego zarządzania. W szerszej perspektywie. Nie stać nas na tanie rzeczy, które chociaż nominalnej są tanie, to ostatecznie jest zupełnie odwrotnie, bo wymagają wykorzystania w znacznie większej ilości. Co z tego, że zamiast jednego dobrej jakości opatrunku kupimy ten najtańszy skoro będziemy musieli zużyć 10 razy tyle, a dodatkowo mierzyć się z uszkodzeniem skóry, czy infekcjami? Oszczędność jest pozorna, ale na tych pozorach roczny budżet wygląda ładniej. Tylko nadal stoimy w miejscu. Rekomendacje wskazują ten punkt wielokrotnie, bo w każdej sytuacji klinicznej jakość sprzętu ma ogromne znaczenie. W końcu ma on także ułatwiać pracę personelu medycznego, który poświęca swój czas na czynności, których wykonywać często nie byłoby potrzeba. Tylko w kalkulacjach jednostkowych cen sprzętu trzeba uwzględnić cenę pracy personelu medycznego, nie mówiąc już o jego wygodzie, która powinna zwiększyć satysfakcję, a zatem zmniejszyć ryzyko błędów i tak dalej…

4. Jakich zdarzeń niepożądanych można uniknąć, gdy będzie stosować się do zaleceń, które znajdują się w rekomendacjach?

Ekspozycji zawodowej, infekcji, a zatem stosowania antybiotyków w różnej postaci, uszkodzeń skóry, zużywania nieodnawialnych zasobów żylnych pacjentów, lęku i dyskomfortu pacjentów, wypalenia zawodowego personelu.

5. W ramach działań Grupy roboczej ds. Bezpiecznego Dostępu Naczyniowego powstała ostatnio również podgrupa ds. Kształcenia podyplomowego. Na czym dokładanie będą polegać prace grupy?

Grupa ma na celu określenie obszarów i priorytetów w budowaniu dziedziny, jaką jest pielęgniarstwo infuzyjne. Choć nazwa może sugerować, że dotyczy ona personelu pielęgniarskiego to patrząc na to szerzej dotyczy każdej grupy zawodowej, z którą personel pielęgniarstwa infuzyjnego mógłby współpracować. Chcemy zastanowić się jak wykorzystać potencjał personelu pielęgniarskiego w systemie ochrony zdrowia i określić, czy mógłby w toku kształcenia podyplomowego nabywać nowe kompetencje praktyczne i menadżerskie wzorując się na innych krajach europejskich, w których z powodzeniem w różnej formie takie rozwiązania funkcjonują. Bo pielęgniarstwo infuzyjne to nie tylko dobór sprzętu, czy umieszczenie kaniuli w żyle, ale także umiejętne zarządzanie całym procesem prowadzenia bezpiecznej infuzji. Patrząc na zmiany w pielęgniarstwie w innych dziedzinach: w chirurgii, diabetologii, podstawowej opiece zdrowotnej widzimy, że w tym obszarze można byłoby zrobić wiele rzeczy użytecznych dla systemu i rozwoju zawodowego pielęgniarek.

6. Jakie są najważniejsze cele dla Grupy roboczej ds. Bezpiecznego Dostępu Naczyniowego na 2024 rok?

Pracujemy nadal nad rekomendacjami. Szykujemy aktualizację tego, co właśnie wydaliśmy, bo zmiany są dynamiczne. Uwzględniamy cenne uwagi i nowe obszary zgłaszane przez praktyków z całej Polski, które zaowocują kolejnym, poszerzonym wydaniem rekomendacji. Ważnym aspektem dla nas jest debata na temat rozwoju kompetencji oraz budowanie świadomości istoty bezpiecznego dostępu dożylnego.

Źródło: materiały prasowe

Czytaj też: Obowiązkowa rejestracja dla osób wykonujących zawody medyczne