Zmiana modelu systemu zdrowotnego. Od Siemaszki do… Siemaszki?

Reforma

Obecnie obowiązujący w Polsce ubezpieczeniowy model ochrony zdrowia wprowadzony przez rząd Jerzego Buzka w 1999 roku ma być zastąpiony wskutek reformy ministra Radziwiłła przez model państwowej służby zdrowia (czyli model budżetowy). Pierwotnie zmiana miała nastąpić od początku 2018 r. Obecnie data reformy jest przesuwana (szczególnie w aspekcie likwidacji NFZ). W świetle zaprezentowanej przez Ministra Narodowej Strategii Zdrowia odpowiedzialność za finansowanie leczenia ma przejąć budżet państwa. Zlikwidowany ma zostać NFZ, a instytucjami związanymi z płatnikiem i podległymi Ministrowi Zdrowia mają być Wojewódzkie Urzędy Zdrowia.

Sztandarowym hasłem rządu jest likwidacja Narodowego Funduszu Zdrowia – obecnego płatnika systemu zdrowotnego. Według deklaracji po likwidacji Narodowego Funduszu Zdrowia zdecydowana część jego kompetencji zostanie przekazana Ministrowi Zdrowia, a zadania regionalne związane z finansowaniem świadczeń zdrowotnych będą realizowane przez nowo utworzone Wojewódzkie Urzędy Zdrowia, podległe pionowo ministrowi, a poziomo – wojewodzie.

Podstawową, deklarowaną przez Ministra Zdrowia zasadą nowego systemu jest powszechny dostęp do opieki zdrowotnej. Jest to zasada charakterystyczna dla systemu państwowej (narodowej) służby zdrowia. Generalnie oznacza ona, że każda osoba przebywająca na terytorium danego państwa może bezpłatnie korzystać ze świadczeń zdrowotnych (zarówno podstawowych, jak i specjalistycznych) udzielanych przez finansowanych z budżetu świadczeniodawców i obejmuje ona zarówno obywateli, jak i osoby zamieszkujące oraz przebywające czasowo w tym państwie. Kto konkretnie ma mieć dostęp do opieki...