Zastosowanie nawigacji w chirurgicznym leczeniu chorób kręgosłupa

Wnioski

Nawigacja śródoperacyjna stanowi bardzo ważny krok w chirurgicznym leczeniu chorób kręgosłupa. Za jej rozwojem przemawiają zmniejszające się powikłania wynikające z potrzeby zastosowania implantów chirurgicznych. Skutkuje zmniejszeniem urazu śródoperacyjnego i utraty krwi, co w związku z tendencją do zmniejszania się dojść chirurgicznych wpływa pozytywnie na liczbę dyskwalifikowanych pacjentów z powodów ogólnomedycznych.

Jako najważniejsze zalety chirurdzy wymieniają bezpieczeństwo przeprowadzania operacji z zastosowaniem implantów. Zaletą jest także zmniejszenie dawki promieniowania jonizującego działającego na zespół bloku operacyjnego. Do najistotniejszych wad należą: zwiększone koszty procedury, dłuższy czas przygotowań do przeprowadzenia procedury chirurgicznej, zaburzenie płynnej pracy na sali operacyjnej, potrzeba edukacji wszystkich członków zespołu przebywających na sali operacyjnej oraz brak pełnych danych dotyczących stopnia napromienienia pacjentów, jak i zespołu pracującego na sali operacyjnej.

Nawigacja śródoperacyjna wyrobiła sobie pewną pozycję w operacjach pacjentów z dużymi deformacjami, wadami rozwojowymi kręgosłupa. Obszarem, w którym jej zastosowanie może mieć olbrzymie znaczenie, jest chirurgiczne leczenie onkologicznych chorób kręgosłupa. Pierwsze istotne klinicznie publikacje pojawiły się w ostatnich latach. Wskazywały one na szybszą i dokładniejszą lokalizację. W efekcie tego stabilizacja kręgosłupa z zastosowaniem implantów mogła obejmować mniejszą liczbę kręgów przy kompletnym usunięciu zmiany nowotworowej (5, 6).

Piśmiennictwo

...