Zasady postępowania obowiązujące w radiologii zabiegowej

Kontrola dawki promieniowania

Coraz więcej zabiegowych urządzeń radiologicznych (szczególnie stacjonarne systemy naczyniowe) wyposażanych jest w rejestratory dawek wyposażone w oprogramowanie umożliwiające precyzyjne określenia na skórze pacjenta miejsc szczególnie obciążonych dawką promieniowania.

Należy stale pamiętać, że podstawową metodą ochrony radiologicznej personelu w radiologii zabiegowej jest optymalizacja dawki dla pacjenta. Do lekarzy, pielęgniarek, techników rentgenowskich, pracujących przy pacjencie podczas wykonywania nadzorowanych obrazowo procedur interwencyjnych, nie dociera promieniowanie wychodzące bezpośrednio z lampy rentgenowskiej (nikt nie staje w bezpośredniej wiązce promieniowania). Cały personel na bloku czy sali zabiegowej narażony jest jedynie na promieniowanie rozproszone powstające w pacjencie, a więc, kolokwialnie mówiąc: im mniej „oberwie” pacjent, tym mniej dostanie doktor!

Wymagania dotyczące tworzenia, prezentacji, przesyłania i archiwizacji obrazów medycznych, zebrane w jednym, możliwie uniwersalnym i przejrzystym rozporządzeniu, będą przedmiotem prac w najbliższych miesiącach.

Warto jednak powtórzyć podstawowe zasady zachowania w radiologii zabiegowej, wykorzystującej promieniowanie rentgenowskie.

Zacznijmy od rzutu okiem na stronę techniczną. Jak zwykle, składa się ona z dwóch czynników: ludzkiego i sprzętowego.

Czynnik ludzki

Każde profesjonalne działanie musi wiązać się z dogłębną znajomością możliwości i ograniczeń używanego narzędzia. Wtedy można mówić o rzeczywistej optymalizacji efektów naszej pracy. Podstawo...