Infrastruktura bloku operacyjnego – panele, okładziny, szkło czy stał nierdzewna?

fot. iStock

Sala operacyjna jest najważniejszym miejscem funkcjonowania obiektu opieki medycznej. Charakteryzuje się najwyższymi wymaganiami utrzymania aseptycznych warunków pracy oraz najbardziej skomplikowaną infrastrukturą.

Gdy w  drugiej połowie XVIII w. następowały zmiany w  organizacji obiektów opieki zdrowotnej, polegające na  oddzielaniu pomieszczeń o różnych funkcjach i wprowadzaniu podziału szpitali na  oddziały, nikt nie myślał o  miejscu operacyjnym jako o sali operacyjnej w dzisiejszym rozumieniu. Pierwsza sala, jako wydzielone pomieszczenie do przeprowadzania zabiegów operacyjnych, powstała w 1882 roku. Koniec XIX wieku przyniósł ze  sobą także wprowadzenie procedur mających zapewnić aseptyczne warunki pracy w czasie zabiegów chirurgicznych poprzez stosowanie fartuchów, ochraniaczy na buty, które były czyszczone we  wprowadzonych do  stosowania autoklawach. W  tym samym czasie zaczęto analizować możliwość dezynfekcji różnych materiałów, z których wykonywano miejsca przechowywania narzędzi zabiegowych. Już wtedy okazało się, że  szkło jest jednym z materiałów, który najłatwiej zdezynfekować.

XX w. z kolei to rozwój wiedzy o zakażeniach szpitalnych i  wynikające z przeprowadzonych badań pierwsze zastosowania systemów wentylacji i klimatyzacji o wysokich parametrach czystości powietrza, a także nawiewu laminarnego powietrza w pole operacyj...