Procedury dekontaminacji pomieszczeń szpitalnych

Dezynfekcja średniego stopnia

Najczęściej do przenoszenia drobnoustrojów w środowisku szpitalnym dochodzi poprzez ręce osób tam przebywających. Nie tylko ręce są „taksówką” dla drobnoustrojów, ale również sprzęt i aparatura medyczna. Postępowanie w przypadku ewidentnego skażenia powierzchni wydalinami czy wydzielinami pochodzenia ludzkiego (takimi jak: krew, mocz, kał, płyny ustrojowe) opiera się na innych procedurach. W pierwszej kolejności usuwa się materiał skażony, stosując jednorazowy materiał higroskopijny, a następnie – miejscowo dezynfekując miejsce skażenia (dezynfekcja średniego stopnia). Dezynfekcja średniego stopnia to proces redukcji wegetatywnych form wszystkich gatunków bakterii, wirusów oraz grzybów. Preparat do takiej procedury powinien mieć oznaczone spektrum działania B, F, V, TBC. W przypadku braku miejscowego skażenia biologicznego powierzchni, która nie ma bezpośredniego kontaktu z pacjentem, typu ściany, okna, rekomendowane są preparaty myjące.

Jest to tzw. strefa bezdotykowa. Strefa dotykowa to taka powierzchnia, z którą pacjent i personel mają częsty kontakt. Jeśli nie wystąpiło skażenie miejscowe, wówczas zaleca się przeprowadzenie dezynfekcji niskiego stopnia preparatami o spektrum bakterio- i grzybobójczym oraz bójczym w stosunku do wirusów osłonkowych. Można też zastosować dezynfekcję średniego stopnia, którą wykonuje się w czasie nie dłuższym niż 15 min. Zgodność kompatybilna preparatów myjących i dezynfekujących dotyczy dwóch obszarów – składu chemicznego i pH ich roztworów. Zgodność taka zmniejsza ryzyko związane z wystąpieniem niepożądanych reakcji chemicznych, zarówno podczas wykonywania procedur dwuetapowo (mycie – dezynfekcja), jak i pozostawiania na mytych powierzchniach preparatu dezynfekcyjnego do odparowania (4).

Właściw...