Postępowanie w udarze mózgu – wybrane zagadnienia z wytycznych Sekcji Chorób Naczyniowych Polskiego Towarzystwa Neurologicznego 2019

Leczenie reperfuzyjne

Dożylne leczenie alteplazą (0,9 mg/kg rzeczywistej lub ewentualnie szacunkowej masy ciała pacjenta, maksymalnie – 90 mg) powinno być zastosowane u każdego pacjenta z niedokrwiennym UM spełniającego kryteria kwalifikacji (jakość dowodów – wysoka, poziom zalecenia – silny), a pierwszy bolus alteplazy powinien być podany u przynajmniej połowy chorych w ciągu 60 min od dotarcia do szpitala (tzw. „door-to-needle time”), optymalnie w ciągu 45 min (jakość dowodów – bardzo niska, poziom zalecenia – silny). Niestety, zgodnie z danymi z piśmiennictwa zaledwie ~10-12% pacjentów z udarem niedokrwiennym otrzymuje leczenie trombolityczne (9, 10).

Zgodnie z najnowszymi wytycznymi rutynowe stosowanie dożylnego leczenia alteplazą może być stosowane bez górnej granicy wieku (jakość dowodów – wysoka, poziom zalecenia – silny) oraz u chorych zarówno z niewielkim, jak i bardzo ciężkim zespołem neurologicznym – bez górnej granicy w skali oceny udaru Narodowych Instytutów Zdrowia (National Institutes of Health Stroke Scale – NIHSS), o ile jest możliwe jego rozpoczęcie w ciągu pierwszych 3 godz. od zachorowania (jakość dowodów – niska, poziom zalecenia – silny). Leczenie alteplazą może być zastosowane także w przypadku stwierdzenia w TK mózgu wczesnych zmian niedokrwiennych (rozumianych jako hipodensja niewielka do umiarkowanej) lub też stwierdzenia obecności wczesnych zmian niedokrwiennych o niewielkim nasileniu i rozległości (jakość dowodów – niska, poziom zalecenia – silny).

Leczenie alteplazą powinno być zastosowane u chorych bez względu na przyjmowanie przed udarem leków przeciwpłytkowych (w tym podwójnej terapii przeciwpłytkowej). Pomimo nieco podwyższonego ryzyka wystąpienia objawowego krwotoku do mózgu, prawdopodobnie korzyści z leczenia trombolitycznego p...