Postęp w chirurgii kręgosłupa stymulowany rozwojem nowoczesnej technologii na bloku operacyjnym

Neuronawigacja

Dynamiczny rozwój chirurgii kręgosłupa, w szczególności w zakresie technik przezskórnych, nie byłby możliwy bez zaadaptowania do jej potrzeb znanej już wcześniej w neurochirurgii neuronawigacji (4). Pierwsze systemy opierały się na obrazie tomografii komputerowej uzyskanym w dniach poprzedzających zabieg, nie odwzorowywały więc rzeczywistej anatomii po ułożeniu pacjenta do zabiegu, w szczególności gdy samym ułożeniem dążymy do korekcji nieprawidłowości krzywizn kręgosłupa. Inną opcją było prowadzenie nawigacji na obrazie uzyskanym już po ułożeniu pacjenta, ale był to obraz dwuwymiarowy z podglądu RTG. Jednak prawdziwym przełomem było wprowadzenie mobilnych urządzeń TK i prowadzenie nawigacji na podstawie informacji w trzech płaszczyznach uzyskanych u pacjenta znieczulonego i ułożonego do zabiegu.

Stało się to możliwe dzięki zintegrowaniu modułu TK z systemem neuronawigacji i zautomatyzowaniu procesu rejestracji pacjenta. Po chirurgicznym przygotowaniu pola operacyjnego do niemobilnych struktur kostnych operowanego odcinka kręgosłupa, np. wyrostka kolczystego lub talerza kości biodrowej, przymocowana zostaje ramka referencyjna (fot. 7). Z kolei gantra modułu TK, w której znajduje się pacjent, zawiera swoją, na stałe wbudowaną ramkę referencyjną.
Kolejnym krokiem jest wykonanie tomografii komputerowej operowanego odcinka. Obraz jest automatycznie przesyłany do systemu nawigacji i dzięki możliwości ustalenia przestrzennej relacji między ramką modułu TK a ramką referencyjną, a więc pośrednio strukturami kręgosłupa, dokonuje się automatyczna rejestracja anatomii pacjenta. Od tego momentu system jest w stanie zlokalizować w przestrzeni i przedstawić na ekra...