Organizacja i funkcjonowanie SOR – współpraca z blokiem operacyjnym

W  polskich warunkach nie wszędzie uruchamiane są  zespoły urazowe. Wynika to  z  wielu trudności organizacyjnych. Kluczowym problemem jest  niedostatek wyszkolonych kadr lekarskich oraz niechęć do  zmian sytemu pracy. Brak obowiązkowych szkoleń dla zespołów zadaniowych powoduje, że  tylko nieliczne osoby rozumieją zasady pracy zespołu urazowego. Wydaje się, że  podstawowym zadaniem jest konieczność przeszkolenia kadry zespołów urazowych w  ramach ETC i/lub ATLS. Wspólna platforma szkoleniowa pozwoli na  zrozumienie specjalistów z  różnych dziedzin, którzy pracują w  różnych oddziałach, mających często odmienne procedury rozwiązywania problemów. Brak rezerw łóżkowych oraz rezerw kadrowych powoduje napięcie i  konflikty. Szkolenia w  komunikacji mogą w  znaczny sposób usprawnić pracę i  spowodować unikniecie wielu takich sytuacji. 

Obecnie obserwujemy dynamiczny rozwój symulacji w  warunkach akademickich. Wiele krajów ma  już doświadczenia w  tym zakresie i  przeszło do  ćwiczeń symulacyjnych również w  warunkach szpitali miejskich, wojewódzkich i  powiatowych. Wielu dyrektorów pozyskuje kadrę medyczną poprzez zapraszanie studentów na  szkolenia. Przyjazna atmosfera i  możliwość szkolenia jest doceniana przez studentów, którzy chętniej zgłaszają się do  takiego szpitala.

Podsumowanie 

• W  Polsce blok operacyjny w  zdecydowanej większości znajduje się w  zbyt dużej odległości od  szpitalnego oddziału ratunkowego i  wymaga zastosowania do  transportu pacjenta windy, co  zwiększa ryzyko zgonu do  uniknięcia.
• W  organizacji pracy kierownika zespołu urazowego w  Centrach Urazowych w&...