Nadzór nad dawkami i ich optymalizacja dla pacjenta

fot. iStock

Nadzór nad dawkami polega przede wszystkim na rejestracji dawek, na jakie narażeni są pacjenci podczas wykonywanych procedur diagnostycznych lub zabiegowych.

Tocząca się od kilku miesięcy dyskusja dotycząca jakości w opiece zdrowotnej budzi wielkie emocje. Niewątpliwie „jakość” jest niezwykle ważną sprawą, ale czy zawsze musi być „najwyższa”? Wielkie emocje budzą się też za każdym razem, gdy mówi się o promieniowaniu jonizującym. Od razu nasuwa się nieodłączne skojarzenie „ochrona radiologiczna”, czyli, w potocznym rozumieniu, wyeliminowanie narażenia na promieniowanie lub w ostateczności jego malutka dawka. Czy zawsze jest to właściwa droga?

Niezależnie od tego, czy i kiedy pojawi się nowa ustawa o jakości w ochronie zdrowia, stosowanie promieniowania jonizującego i zasady, jakie powinny być zachowane przy jego użyciu w celach medycznych, są już ustalone i objęte ściśle określonymi zapisami. Rozdział 3a Ustawy Prawo atomowe tego właśnie obszaru dotyczy. Jak mantra powtarzane są tam słowa „uzasadnienie” i „optymalizacja”. Zastanówmy się chwilę nad „uzasadnieniem”. Czemu jest ono takie ważne? Bo przy zastosowaniach medycznych nie istnieje pojęcie „dawka graniczna”. Jest ona określona dla tzw. ogółu ludności. Jest określona dla osób pracujących w warunkach narażenia na promieniowanie, ale nie istnieje w radiologicznych procedurach medycznych. Jeśli stan pacjenta, konieczność uzyskania informacji użytecznych w postępowaniu z pacjentem, konieczn...