Monitorowanie hemodynamiczne okołooperacyjnym wsparciem w kardiochirurgii i anestezjologii

Anestezjologia

Tysiące pacjentów w Polsce, a miliony na całym świecie, jest poddawanych każdego dnia niekardiochirurgicznym zabiegom operacyjnym. Ze względu na starzenie się społeczeństw oraz na postęp nauk medycznych chorzy w starszym wieku, z licznymi chorobami towarzyszącymi, poddawani są coraz bardziej inwazyjnym procedurom operacyjnym w każdej z dziedzin: onkologii, chirurgii naczyniowej, ortopedii, urologii, ginekologii i wielu innych. Monitorowanie hemodynamiczne daje możliwość natychmiastowej i ciągłej oceny zmian dynamiki układu krążenia związanych z procedurami anestezjologicznymi i chirurgicznymi w kontekście wyjściowego stanu klinicznego pacjenta.

Założenia, które legły u podstaw zastosowania śródoperacyjnego monitorowania hemodynamicznego, są następujące:

1. Zabieg operacyjny niesie ze sobą zaburzenia pracy układu krążenia nawet u zdrowego pacjenta.
2. Znieczulenie ogólne/regionalne powoduje dezaktywację układu współczulnego i zmniejszenie napięcia naczyń.
3. Kardiodepresyjne działanie leków anestezjologicznych (wszystkich grup) zmniejsza kurczliwość i objętość wyrzutową.
4. Pacjenci, którzy mają rezerwę czynnościową układu krążenia, radzą sobie w pewnym zakresie z pogorszeniem przepływu.
5. Identyfikacja chorych z obniżoną rezerwą czynnościową stanowi główny czynnik redukcji powikłań i śmiertelności.

Korzyść płynąca z zastosowania technik monitorowania oraz decyzji terapeutycznych podjętych na podstawie uzyskanych informacji będzie największa w grupie pacjentów tzw. wysokiego ryzyka.

Podział ryzyka chirurgicznego, związanego z rodzajem operacji lub interwencji, został zaproponowany i zdefiniowany przez Europejskie Tow...