Techniki diagnozowania nowotworów o różnej lokalizacji z punktu widzenia inżyniera klinicznego

Inną odmianą USG jest ultrasonografia endoskopowa, podczas której sondę wprowadza się za  pomocą endoskopu do  wnętrza ciała. Pozwala to  na  dokładną diagnostykę, zwłaszcza raków trzustki, dróg żółciowych i  prostaty. Obecnie stosuje się także tzw. endoskopię kapsułkową. Pacjent połyka kapsułkę, w  której umieszczona jest kamera obrazująca otoczenie podczas przechodzenia przez kolejne części układu pokarmowego do  etapu wydalenia jej z  organizmu. Podczas tego badania można wychwycić otoczenie niemożliwe do  uzyskania w  innych technikach diagnostycznych.
Stosuje się także badania izotopowe za  pomocą urządzeń, takich jak SPECT-CT, które to  mają głównie zastosowanie w  diagnostyce guzów układu dokrewnego (w  tym m.in. nowotwory tarczycy) oraz przerzutów do  kości.

Najważniejszym badaniem pozwalającym na  postawienie dokładnej diagnozy choroby nowotworowej jest badanie histopatologiczne. Jest to  mikroskopowa analiza pobranego fragmentu tkanki, określająca typ tkanki, z  której wywodzi się guz, stopień jego dojrzałości oraz atypii. Im  mniej dojrzały (mniej zróżnicowany) nowotwór, tym bardziej jest on  złośliwy.
Materiał do  badania histopatologicznego może być pobrany w  różny sposób. Mały fragment można pobrać za  pomocą tzw. biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej (BAC). Biopsja gruboigłowa jest badaniem bardziej inwazyjnym, ale za  to  pozwala na  pobranie większej ilości materiału. Nakłucia (np. wątroby, nerki) najczęściej przeprowadza się pod kontrolą TK  lub USG, aby precyzyjnie wcelować igłę i  pobrać zmienioną tkankę.

Biopsję otwartą, czyli wycięcie fragmentu tkanki, pobiera się zazwyczaj w  trakcie zabiegu operacyjnego. Materiał czasem jest poddawany tzw. badaniu doraźnemu, ina...