Krew pępowinowa: pozyskiwanie, preparatyka, przechowywanie

Zastosowanie komórek macierzystych z krwi pępowinowej

Krew pępowinowa jest wysoce niejednorodną mieszaniną komórek. Zawiera ona głównie komórki układu krwiotwórczego, w tym: leukocyty, erytrocyty oraz trombocyty. Ponadto krew pępowinowa zawiera co najmniej trzy typy komórek macierzystych, w tym populację hematopoetycznych komórek macierzystych (HSC) stanowiących od 0,02 do 1,42% całkowitej liczby komórek. Poza nimi w krwi pępowinowej znajdują się także niekrwiotwórcze multipotentne komórki macierzyste oraz mezenchymalne komórki macierzyste (MSC) [1, 12].

Krwiotwórcze komórki macierzyste są prekursorami wszystkich linii hematpoezy w warunkach in vivo, jak i in vitro, różnicują się w: granulocyty, monocyty, leukocyty, erytrocyty, megakariocyty oraz limfocyty zarówno B, jak i limfocyty T. Posiadają one także zdolność do samoodnowy, dzięki czemu utrzymują stałą pulę komórek pluripotencjalnych, począwszy od rozwoju embrionalnego, przez całe życie osobnika. Hematopoetyczne komórki macierzyste dzielą się bez zaburzeń funkcjonalnych i strukturalnych dzięki znaczącej aktywności telomerazy. Charakteryzuje je także wysoki poziom białek MDR (oporności wielolekowej) oraz dehydrogenazy alkoholowej. Hematopoetyczne komórki macierzyste pozostają w fazie cyklu G0, o czym może świadczyć nieznaczne zabarwienie Hoechst33342 będącego barwnikiem kwasów nukleinowych [13, 14].

Komórki macierzyste z krwi pępowinowej są głównie wykorzystywane w chorobach hematologicznych. Do chorób, które są już leczone komórkami macierzystymi z krwi pępowinowej, możemy zaliczyć: ostre białaczki (m.in.: ostra białaczka limfoblastyczna, ostra białaczka szpikowa, ostra białaczka małozróżnicowana), zespoły mielodysplastyczne, zaburzenia mieloproliferacyjne, nadpłytkowość samoistną, choroby fagocytó...