Kontrola jakości – prosty rys historyczny wraz z niezbędnymi definicjami

Kontrola jakości w medycznych laboratoriach diagnostycznych to zaplanowane i systematyczne działania, które pozwalają na zidentyfikowanie błędów pojawiających się w trakcie procesu analitycznego oraz ich rozpoznanie i skorygowanie przed wydaniem wyniku.
By wynik był wiarygodny, laboratorium zobligowane jest do prowadzenia ciągłej, regularnej oceny jakości badań przy użyciu środków zapewniających prowadzenie kontroli wewnątrzlaboratoryjnej i zewnątrzlaboratoryjnej (2, 3).
Każdy parametr, który oznaczamy w medycznym laboratorium diagnostycznym, narażony jest na zmianę precyzji i poprawności. Czynniki, które wpływają na pomiar są niejednorodne, przez to bez odpowiedniego śledzenia działań określonych metod pomiaru możemy spodziewać się zafałszowanych wyników. Jedynym możliwym sposobem zapewnienia precyzji i poprawności pomiarów jest uaktywnienie kontroli jakości, która cechuje się skutecznością (12).
Kontrola wewnątrzlaboratoryjna to skuteczne obniżanie błędów przypadkowych i systematycznych (4, 12).
Prekursorem kontroli jakości był Walter S. Shewart. Zdefiniował on jej niezbędne zasady. Użyli ich S. Levey i E R. Jenings w pracy doświadczalnej, którą opublikowali w roku 1950 w "Amercian J. Clinical Pathology" pod tytułem The use of control charts in the clinical chemistry (pol.: Zastosowanie kart kontrolnych w laboratorium klinicznym). Wprowad...
Dostęp ograniczony.
Pełen dostęp do artykułu tylko dla zarejestrowanych użytkowników.
Co zyskujesz dzięki rejestracji?
Otrzymasz dostęp do:- wybranych artykułów merytorycznych z zakresu nowoczesnych technologii medycznych i zarządzania jednostkami ochrony zdrowia,
- praktycznych wskazówek oraz case studies z zakresu optymalnego projektowania i wyposażenia szpitali,
- komentarzy ekspertów, aktualności z branży oraz kalendarium najważniejszych wydarzeń w ochronie zdrowia,
- raportów z nowoczesnych inwestycji szpitalnych