Jak stan epidemii wymusił zmianę procedur, standardów i instrukcji w szpitalach. Zderzenie wytycznych epidemicznych z przepisami higieny pracy

Czego nie zawiera ani nie warunkuje ustawa o chorobach zakaźnych

Wydawać by się mogło, że ustawa o chorobach zakaźnych wraz ze swoimi aktami wykonawczymi wyczerpuje temat epidemii i wszelkich działań z nią związanych. Tymczasem nic bardziej mylnego. Trudno bowiem znaleźć we wskazanych wcześniej przepisach definicji środków ochrony indywidulanej, szkodliwych czynników chorobotwórczych, bioryzyka czy stopni hermetyczności laboratorium, które niewątpliwie kojarzą się ze stanem zagrożenia biologicznego. Tymczasem te pojęcia od dawna funkcjonują w polskim obrocie prawnym, ale zlokalizowane w przepisach prawa pracy. Epidemia w sposób wyraźny i jednoznaczny przypomniała, że szpital to również zakład pracy, gdzie pracodawca w celu rzeczywistej ochrony pracowników i pacjentów ma obowiązek zastosowania właściwej kombinacji przepisów sanitarnych, środowiskowych i prawa pracy.

Przepisy podstawowe środowiska pracy określone Kodeksem pracy mówią, że pracodawca ponosi odpowiedzialność za ochronę zdrowia i życia pracowników przez zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy (BHP) (20). Pracodawca, a więc i zarządzający szpitalem, ma obowiązek reagować na potrzeby w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa pracy oraz dostosowywać środki podejmowane w celu doskonalenia istniejącego poziomu ochrony zdrowia i życia pracowników, biorąc pod uwagę zmieniające się warunki wykonywania pracy. W ramach profilaktycznej ochrony zdrowia musi ocenić i dokumentować ryzyko zawodowe związane z wykonywaną pracą oraz stosować niezbędne środki profilaktyczne zmniejszające ryzyko (jak instrukcje, procedury, zabezpieczenie środków ochrony indywidualnej). W razie zatrudniania pracownika w warunkach narażenia na działanie szkodliwych czynników biologicznych ma obowiązek stosowania wszelkich dostępnych środków eliminujących narażenie, a jeżeli jest ...