Ochrona przed elektrycznością statyczną w placówkach służby zdrowia wg wymagań Polskiej Normy PN-EN IEC 61340-6-1:2018

fot. iStock

Polska Norma PN-EN IEC 61340-6-1:2018 zawiera wymagania dotyczące ochrony przed elektrycznością statyczną, jakie powinny spełniać obiekty opieki zdrowotnej, takie jak: szpitale, przychodnie, centra medyczne i kliniki. Zalecenia normy odnoszą się do wyposażenia tych obiektów, stosowanych w nich materiałów i sprzętu oraz środków ochrony osobistej personelu.

Zjawisko elektryczności statycznej było znane już w starożytności. Grecki filozof Tales z Miletu (ur. ok. 620 p.n.e., zm. ok. 540 p.n.e.) zauważył, że bursztyn potarty tkaniną przyciąga małe drobinki ciał stałych, jak np. suche liście i plewy. Stan naelektryzowania materiału lub obiektu występuje wówczas, gdy pojawia się na nim nadmiarowy ładunek elektryczny dodatni lub ujemny na skutek oddziaływań energetycznych, np. tarcia, kontaktu z innym naelektryzowanym materiałem, indukcji w stałym polu elektrycznym oraz innych czynności czy procesów. Dotyczy to w szczególności materiałów o małej przewodności elektrycznej (tworzyw sztucznych, dielektryków), a także odizolowanych od ziemi obiektów przewodzących, np. ciała człowieka w obuwiu na izolacyjnej podeszwie. Zjawisko elektryczności statycznej może stwarzać problemy, gdyż ładunki elektrostatyczne wytwarzają wokół siebie pole elektrostatyczne i mogą inicjować wyładowania. Wyładowania te mogą być przyczyną zapłonu atmosfer wybuchowych, wypadków z udziałem człowieka na skutek niekontrolowanych odruchów, innych zakłóceń w pracy, a także usterek urządzeń elektronicznych. Z tego powodu istotną sprawą jest ochrona przed elektrycznością ...