Nowoczesne techniki w diagnostyce i leczeniu padaczki u dzieci

Padaczka – znana również jako epilepsja – jest jednym z najczęstszych schorzeń neurologicznych występujących u dzieci. Szacuje się, że w Polsce zmaga się z nią ok. 200 tysięcy kilkulatków, czyli prawie 0,5% społeczeństwa. W przypadku małych pacjentów szczególnie ważna jest dobra diagnostyka, która może potwierdzić lub też wykluczyć niepadaczkowe zaburzenia napadowe. Istotne są również nowoczesne metody leczenia.

Przyczyny padaczki u dzieci

Trudno jednoznacznie wskazać przyczynę występowania padaczki u dzieci. U blisko połowy pacjentów jest ona trudna do ustalenia, a ⅓ przypadków to tak zwane napady kryptogenne – czyli o nieznanej przyczynie. Według danych co piąte chorujące dziecko zmaga się z padaczką objawową, będącą symptomem innej choroby lub wywołaną przez zmiany w mózgu. Te ostatnie, w okresie płodowym, może spowodować na przykład choroba lub zatrucie matki. Epilepsja to również przypadłość uwarunkowana genetycznie. Współczesna nauka identyfikuje około 50-60 genów, które mogą wywołać napad.

Epilepsję mogą także sprowokować urazy mózgu – mechaniczne lub wywołane przez niedotlenienie tego narządu. Do napadów padaczkowych przyczyniają się ponadto infekcje ośrodkowego układu nerwowego – zarówno te wirusowe, bakteryjne, jak i pasożytnicze – oraz nowotwory.

Jedna choroba – wiele odmian

Współcześnie medycyna nie mówi o padaczce jako o jednej chorobie, a wskazuje na jej wiele odmian. Duża część przypadków u dzieci ma łagodny przebieg. Jest bardzo duża szansa, że napady miną z wiekiem lub będzie można je łatwo kontrolować i leczyć farmakologicznie. Szacuje się, że jedynie od 3 do 10% dzieci jest dotkniętych cięższym przebiegiem tej przypadłości.

Do najczęściej spotykanych padaczek dziecięcych, która dotyka ok. 7% pacjentów, należy tzw. zespół Janza, znany również jako młodzieńcza padaczka miokloniczna. Ten typ epilepsji daje o sobie znać w okresie dojrzewania i często ma podłoże genetyczne. Objawy pojawiają się najczęściej po przebudzeniu, a do ich nasilenia może przyczynić się światło stroboskopowe, brak snu lub miesiączka.

Popularnym zespołem padaczkowym są także dziecięce napady nieświadomości. Uaktywniające się między 6. a 7. rokiem życia symptomy są bardzo charakterystyczne – chory zastyga nagle w bezruchu, mruga w specyficzny sposób lub wpatruje się w przestrzeń pustym wzrokiem. Od około 5. roku życia, najczęściej w wieku 8-9 lat, mogą się pojawić objawy padaczki rolandycznej. Z napadami, często ustępującymi samoistnie w okolicach 13. – 16. roku życia, zmaga się co czwarty pacjent. Ten typ epilepsji charakteryzuje się przede wszystkim zesztywnieniem mięśni języka oraz twarzy lub zaburzeniami artykulacji.

Jedno jest niezmienne: im szybciej skonsultuje się potencjalne napady padaczki z wykwalifikowanym neurologiem-epileptologiem, tym większa szansa na wyciszenie tej choroby.

Czytaj też: Zachorowalność na nowotwory rośnie, a system opieki onkologicznej wymaga reform