Zmiany niepalpacyjne w gruczole piersiowym – współczesne możliwości leczenia

Metody radioaktywne

Naturalnym sposobem poszukiwania nowych metod lokalizacyjnych było zastosowanie radioizotopu, co było konsekwencją licznych doświadczeń w biopsji węzła wartowniczego, gdzie metoda radioaktywna jest rutynowo stosowana. Przed operacją, jednocześnie z podaniem radioizotopu do oznaczenia węzła wartowniczego, radiolog umieszcza radioaktywny znacznik w miejscu podejrzanej zmiany w piersi. Wyróżnia się dwie odmiany tego sposobu oznaczania – można używać znaczników stałych (metoda RSL – radio-guided seed localisation) albo płynnej zawiesiny radiokoloidu (metoda ROLL – radio-guided occult lesion localisation) (fot. 4). W pierwszej używa się do oznaczenia zmiany znaczników tytanu z radioaktywnym izotopem jodu I-125 wprowadzanych również pod kontrolą badania obrazowego, najczęściej USG. W ROLL natomiast podaje się koloid albuminy znakowanej Tc-99m (fot. 5). Następnie w trakcie operacji przy pomocy gammakamery wycina się miejsce w piersi wykazujące największą radioaktywność (fot. 6). Prawidłowość lokalizacji potwierdza brak promieniowania z pozostawionych tkanek piersi.

Metody te pokonują wiele wad oznaczania zmiany przy pomocy kotwicy, przede wszystkim ograniczając ryzyko przypadkowego przemieszczenia drutu. Tc-99m, jak również I-125, może zostać umieszczony dzień przed operacją. Udowodniono, że metody z zastosowaniem radioizotopu powodują mniej bólu i większą całkowitą wygodę dla pacjentów (13). Niemniej jednak stosowanie tych znaczników wymaga ścisłego reżimu związanego z ochroną przed promieniowaniem jonizującym, co jest głównym ograniczeniem w stosowaniu tych metod w szpitalach. RSL ma przewagę nad ROLL pod względem możliwości uwidocznienia znacznika w mammografii albo w ultrasonografii (widoczny metalowy klips oprócz użycia gammakamery) i poprawy w logistyce planowania operacji z powodu dłuż...