Trójkąt ograniczeń – zarządzanie zasobami ludzkimi na przykładzie SOR

Zasoby w  projekcie 

Podstawą każdego procesu optymalizacji jest dokładne oszacowanie dostępnych zasobów. W  celu poprawy efektywności działań należy zidentyfikować posiadane zasoby wiedzy oraz zapewnić sposób szybkiego dostępu do  nich. Wiedza w  tym rozumieniu opiera się na  dostępie do  wiarygodnych danych, dotyczących np. liczby personelu, czasu pracy, przepływów pacjentów, dostępnych materiałów, łóżek szpitalnych, mocy przerobowych, np. pracowni diagnostycznych, etc. Informacja jest jednym z  najważniejszych dóbr dostępnych na  rynku, również rynku usług medycznych (11). Opisanie posiadanych zasobów pozwoli na  wprowadzenie usprawnień i  udoskonalenia działalności organizacji nawet w  czasie rzeczywistym. Wzrost jakości zwykle wiąże się z  ponoszeniem dodatkowych nakładów finansowych. Jednak w  początkowej fazie można to  osiągnąć relatywnie niskimi nakładami lub nawet bez ich udziału. Korzysta się na  tym etapie z  tzw. rezerw prostych. Przykładem takich działań jest lepsze dyscyplinowanie pracowników lub wprowadzenie elastyczności pracy (12). W  prowadzeniu projektu wyróżnia się dwa rodzaje zasobów: 

• Zasoby czynne typu praca. Można je  dodatkowo podzielić na  zasoby ilościowe i  jakościowe. Zasobami ilościowymi są  np. pracownicy niewykwalifikowani, których można dowolnie zastępować. W  SOR są  to: noszowi, sanitariusze i  gońcy. W  przypadku zasobów jakościowych tej możliwości nie ma, ponieważ są  to  pracownicy wykwalifikowani, np.: lekarze specjaliści medycyny ratunkowej, kardiologii, chirurgii, ratownicy medyczni, pielęgniarki oraz maszyny i  narzędzia wysokospecjalistyczne, do  których należy np. respirator czy maszyna do  prowadzenia wysokiej jakości uc...