Recyrkulacja powietrza w układach klimatyzacji − wentylacji sal operacyjnych

Na rys. 1 przedstawiono wpływ recyrkulacji na stężenie zanieczyszczenia powietrza w pomieszczeniu. Jak można zauważyć, przy stałej, niezmieniającej się emisji, utrzymanie niezmienionego poziomu stężenia zanieczyszczeń przy zastosowaniu recyrkulacji wymaga zwiększenia krotności wymian powietrza, np. stężenie dla krotności 15 h-1 przy wyłączonej recyrkulacji jest takie samo, jak dla 30 wymian na godzinę i recyrkulacji 50% [1].

Jakkolwiek systemy klimatyzacji – wentylacji z recyrkulacją obniżają koszty energetyczne, to tylko systemy bez recyrkulacji zmniejszają znacząco stężenie emitowanych gazów anestetycznych [2].

Jakość powietrza wewnętrznego w salach operacyjnych ma na celu obniżanie ryzyka zakażeń oraz zapewnienie komfortu personelowi. Istotne znaczenie z punktu widzenia operowanego pacjenta ma czystość mikrobiologiczna powietrza w sali operacyjnej. Podstawową metodą poprawienia jakości powietrza w pomieszczeniu jest doprowadzenie czystego powietrza w celu rozcieńczenia i wyprowadzenia zanieczyszczeń z pomieszczenia. Aby osiągnąć wymaganą czystość powietrza, konieczne jest zastosowanie odpowiednich filtrów powietrza na drodze jego przepływu do pomieszczenia, oczywiście przy zachowaniu szczelności instalacji. Skuteczność filtracji zależy od ich cech konstrukcyjno-materiałowych. Zdarza się, że czystość powietrza w sali operacyjnej jest kojarzona jedynie z filtrami absolutnymi. Należy jednak mieć na uwadze, że filtry te są tylko jednym z elementów umożliwiających osiąganie wymaganej czystości powietrza.

Filtry (również HEPA) stosowane standardowo w klimatyzacji – wentylacji zatrzymują cząstki stałe, natomiast nie zatrzymują substancji gazowych, chyba że zawierają specjalne warstwy pochłaniające. Niestety, każda substancja pochłaniająca ulega z czasem nasyceniu i przestaje od tego ...