Personel szpitali o bezpieczeństwie pracy i leczenia pacjentów

Podstawowym zagadnieniem poruszonym w raporcie pt.: „Badanie kultury bezpieczeństwa w polskich szpitalach” był problem zdarzeń niepożądanych występujących w opiece szpitalnej. Przez ich pryzmat podjęto próbę dokonania oceny poziomu bezpieczeństwa placówek szpitalnych dla leczonych w nich chorych, jak i pracującego personelu.
Miniony rok 2021 był kolejnym, który z jednej strony ponownie boleśnie doświadczył system ochrony zdrowia skutkami kolejnych mutacji koronawirusa SARS-CoV-2, z drugiej natomiast był rokiem zapowiadanych wielu zmian mających poprawić jego funkcjonowanie, a przede wszystkim jakość udzielanych pacjentom świadczeń. Minister zdrowia Adam Niedzielski wielokrotnie podkreślał konieczność podniesienia jakości poziomu lecznictwa, doprowadzając m.in. do wprowadzenia w życie ustawowych rozwiązań w postaci ustawy o jakości w ochronie zdrowia.
Miałem okazję, również na tych łamach, wypowiadać się na temat samego problemu oceny jakości świadczeń, nie ustawy (Trudny problem jakości, „OPM” 2/2021). Obecnie chciałbym niejako kontynuować ten wątek z nieco innej perspektywy. Propozycje i zapisy ustawowe zostały bowiem przez ekspertów i praktyków wielokrotnie już omówione i opisane. Zabrakło głosu jednych z najbardziej zainteresowanych, oprócz samych pacjentów, mianowicie pracowników systemu opieki zdrowotnej, mających tę jakość implementować i o nią dbać, w imię bezpieczeństwa pacjentów i swojego własnego. Z tego też powodu uważam, że warto poświęcić nieco uwagi opublikowanemu pod koniec ubiegłego roku dokumentowi – raportowi pt.: „Badanie kultury bezpieczeństwa w polskich szpitalach” przygotowanemu przez Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia [...]