Przyczyny niepłodności męskiej

Przyczyny jądrowe niepłodności męskiej

Do jądrowych przyczyn męskiej niepłodności zaliczyć można hipogonadyzm hipergonadotropowy (pierwotny), który powstaje w wyniku uszkodzenia gonad lub w przebiegu chorób ogólnoustrojowych. Cechami charakterystycznymi są niskie stężenie testosteronu oraz zaburzenia spermatogenezy. Przede wszystkim obserwujemy zwiększone stężenie hormonów LH i FSH. Do głównych przyczyn hipogonadyzmu pierwotnego możemy zaliczyć: zaburzenia chromosomalne (np. zespół Klinefeltera), wrodzony brak jąder (skręt powrózka nasiennego), nabyty zanik jąder (jako następstwo urazu, zapalenia jąder, powikłanie operacyjnego wnętrostwa), usunięcie jądra w wyniku nowotworu, agenezja komórek Leydiga, starzenie się męskiego układu płciowego, które prowadzi do rozwoju późno występującego hipogonadyzmu.

Najczęściej genetycznie uwarunkowaną przyczyną hipogonadyzmu pierwotnego u mężczyzn jest zespół Klinefeltera, który objawia się dodatkowym chromosomem X (47, XXY), na skutek braku rozdziału chromosomów w czasie mejozy u matki. Występuje z częstością 0,2% w populacji mężczyzn, ale u 20% mężczyzn z azoospermią. Objawy zespołu Klinefeltera są zróżnicowane i ujawniają się najczęściej w okresie dojrzewania. Leczenie polega na podaniu androgenów. Występują różne formy i postacie genetyczne tej choroby. U mężczyzn obserwuje się małe i twarde jądra, występuje małe prącie i moszna. W obrębie jąder obserwujemy zwłóknienie i hialinizację kanalików plemnikotwórczych, co prowadzi do ich zarośnięcia i w konsekwencji do azoospermii. Nieprawidłowa budowa komórek Leydiga powoduje zmniejszenie wydzielania testosteronu, co skutkuje podwyższonym poziomem LH i FSH [7].</...