Inwazyjna diagnostyka i leczenie tętnic wieńcowych

Koronarografia 

Koronarografia, czyli angiografia tętnic wieńcowych, jest inwazyjną metodą obrazowania naczyń wieńcowych serca za  pomocą promieni rentgenowskich. Obraz naczyń otrzymuje się dzięki podaniu do  tętnic wieńcowych radiologicznego środka cieniującego. Badanie koronarograficzne umożliwia poznanie anatomii tętnic wieńcowych, w  tym ocenę ewentualnych zwężeń tętnic spowodowanych przez miażdżycę. Od  1958 roku, w  którym Mason Sones przypadkowo przeprowadził pierwszą selektywną koronarografię prawej tętnicy wieńcowej, koronarografia pozostaje złotym standardem w  diagnostyce choroby wieńcowej, mimo że  zmianie uległy zarówno technika, jak i  stosowany sprzęt (6). 

Wynik badania koronarograficznego ma  kluczowe znaczenie przy podejmowaniu decyzji dotyczących dalszego leczenia. Pozwala wyselekcjonować chorych, którzy odniosą korzyść z  leczenia inwazyjnego, a  także wyłonić tych, którzy będą wymagali poszerzenia diagnostyki do wyboru optymalnej metody leczenia choroby wieńcowej. 

W  XXI wieku wskazania do  wykonywania koronarografii są  bardzo szerokie, obejmują wiele sytuacji klinicznych i  różne postaci choroby wieńcowej. Wyróżniamy wskazania dotyczące stabilnej choroby wieńcowej, ostrych zespołów wieńcowych, zabiegów naczyniowych i  sytuacji szczególnych, takich jak nagłe zatrzymanie krążenia, złożone, komorowe zaburzenia rytmu, niewydolność serca o  niejasnym pochodzeniu i  inne. Poniżej przedstawiono szczegóły dotyczące wskazań zgodnie z  obowiązującymi wytycznymi ESC (7-10). 

Uwzględniając tryb wykonywania badania koronarograficznego, zasadniczo wyróżniamy badania pilne i  planowe. Podstaw...