Epidemiologia, biomarkery i diagnostyka sepsy

Czynniki etiologiczne sepsy

Sepsa może być spowodowana infekcją bakteryjną, wirusową, grzybiczą lub pasożytniczą, ale może być też maskowana przez czynniki niezwiązane z infekcją, co sprawia, że diagnoza jest szczególnie trudna. Ważne jest prawidłowe ustalenie czynnika etiologicznego i źródła zakażenia w jak najkrótszym czasie (w ciągu maksymalnie 6 godzin od przyjęcia pacjenta). Bakterie są najczęstszą przyczyną sepsy, notuje się 62,2% przypadków z dodatnimi posiewami krwi zawierającymi bakterie Gram-ujemne i 46,8% przypadków zakażonych bakteriami Gram-dodatnimi. Mikrobiologiczne i epidemiologiczne dane opisują występowanie 20-25 gatunków patogenów szpitalnych, które stanowią ponad 90% przypadków wykrytej sepsy (27). Ilość bakterii we krwi w każdej z bakteriemii może wynosić poniżej 1 j.t.k/ml (ang. CFU/ml), co znacznie utrudnia diagnostykę (28).

Tab. 2. Parametry sepsy w ocenie skali SOFA (wg skali Szczeklika) (6)

Paoli i wsp. (29) w oparciu o duży zbiór danych odnotowali, że najczęściej przyczyną sepsy były E. coli (7,35%), Streptococcus (4%), Staphylococcus MRSA (2,86%) i inne gronkowce (1,9%). Ale zwrócono również uwagę, że prawie 77% przypadków miała tzw. „nieokreśloną sepsę”.

Śmiertelność z powodu szpitalnej sepsy (19,2%) jest około dwukrotnie wyższa niż w przypadku pacjentów z sepsą bakteryjną nabytą poza szpitalem (8,6%) (13). Wczesne leczenie odpowiedni...