Praktyczne aspekty wyposażania zakładów radiologii i diagnostyki obrazowej oraz zakładów radioterapii onkologicznej w aparaturę medyczną - Strona 2 z 3 - dlaszpitali.pl dlaszpitali.plPraktyczne aspekty wyposażania zakładów radiologii i diagnostyki obrazowej oraz zakładów radioterapii onkologicznej w aparaturę medyczną - Strona 2 z 3 - dlaszpitali.pl

Wyszukaj w serwisie

Praktyczne aspekty wyposażania zakładów radiologii i diagnostyki obrazowej oraz zakładów radioterapii onkologicznej w aparaturę medyczną

Określenie potrzeb i wymagań

Radiologia i diagnostyka obrazowa oraz radioterapia onkologiczna to dziedziny medycyny, które opierają się na wykorzystaniu promieniowania jonizującego do diagnozowania chorób i leczenia nowotworów. Radiologia odpowiada za prawidłową interpretację otrzymywanych przez urządzenia medyczne obrazów. W ramach interpretacji radiolog, coraz częściej wspierany przez sztuczną inteligencję, stawia diagnozę, na podstawie której radioterapeuta leczy choroby nowotworowe. W celu prawidłowego funkcjonowania zakładów radiologii i diagnostyki obrazowej konieczne jest odpowiednie wyposażenie w wysokospecjalistyczny sprzęt medyczny.

Pierwszym krokiem w wyposażaniu zakładu radiologii i diagnostyki obrazowej jest dokładne określenie potrzeb i wymagań. Należy przeprowadzić analizę rodzaju wykonywanych badań, liczby pacjentów, dostępnych zasobów finansowych oraz przestrzeni fizycznej. W oparciu o te informacje można ustalić, jakie rodzaje sprzętu medycznego są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania zakładu.

Należy dokładnie określić rodzaj badań, jakie przeprowadza zakład radiologii i diagnostyki obrazowej. Na przykład, jeśli zakład zajmuje się diagnostyką chorób serca, to będzie potrzebował sprzętu, który umożliwi wykonanie badania echokardiograficznego. Z kolei jeśli zakład specjalizuje się w diagnostyce chorób onkologicznych, to będzie potrzebował sprzętu, który umożliwi wykonanie tomografii komputerowej oraz rezonansu magnetycznego, a w największych ośrodkach w porozumieniu z Zakładem Medycyny Nuklearnej urządzenia PET/CT czy też PET/MRI.

Konieczne jest również określenie liczby pacjentów, którzy korzystają ze świadczeń zakładu radiologii i diagnostyki obrazowej. Jest to ważne, ponieważ pozwala na określenie ilości i złożoności sprzętu medycznego, jaki będzie potrzebny do obsługi pacjentów w sposób efektywny i bezpieczny.

Ważnym czynnikiem jest również przestrzeń fizyczna, jaką zajmuje zakład radiologii i diagnostyki obrazowej. Odpowiednie zaplanowanie przestrzeni jest konieczne, aby zmieścić sprzęt medyczny, który będzie używany w zakładzie. Należy również uwzględnić potrzebę magazynowania i przechowywania sprzętu medycznego i jego dodatkowego wyposażenia.

Odpowiedzialność za przebieg inwestycji

W całym procesie inwestycyjnym kolejno należy rozpocząć od wyznaczenia konkretnych osób odpowiedzialnych za prawidłowy przebieg inwestycji. Należy także określić rzeczywiste zadania do wykonania przez poszczególne jednostki funkcjonalne szpitala, w tym zadania dla działów aparatury medycznej. Jednostki te już na najwcześniejszym etapie, tj. projektowym, powinny uczestniczyć w realizacji przedsięwzięcia. Tutaj nasuwa się zapewne pytanie: ale po co? Przecież działy aparatury nie mają nic wspólnego z projektowaniem. Odpowiedź jest wielowątkowa. Z doświadczenia wiadomo, że na tym właśnie etapie dochodzi do największej liczby błędów i niedomówień, które zazwyczaj skutkują stratą środków finansowych w trakcie budowy i wyposażenia obiektu. Dział aparatury jest niezbędnym ogniwem w procesie projektowania przede wszystkim dlatego, że osoby zatrudnione w tych działach wiedzą, jakie dodatkowe instalacje należy przewidzieć, aby urządzenia medyczne prawidłowo działały. Dla przykładu można podać dostawę i instalację sterylizatorów parowych dla centralnych sterylizatorni, w których należy zapewnić przyłącze trójfazowe, podłączenie wody, podać ciężar urządzenia, co jest istotne, aby ustalić maksymalne obciążenie stropu w miejscu instalacji. Prawidłowe przygotowanie się do zadania inwestycyjnego może zapobiec wielu problemom, w tym nieuzasadnionemu i niepotrzebnemu wydatkowaniu środków publicznych. Dosyć często dochodzi do nieporozumień na etapie robót budowlanych, kiedy orientujemy się, że w danym miejscu ma stać określone urządzenie medyczne wymagające zasilania a… nie ma go do czego podłączyć. To prowadzi do kolejnych przeróbek, które to należy wykonać w ramach dodatkowych robót budowlanych, ponieważ instalacje elektryczne w tym właśnie miejscu nie były uwzględnione na etapie projektu wykonawczego. I tak generujemy niepoparte niczym dodatkowe koszty, które to jako nieprzewidziane nie zostały uwzględnione w planie finansowym inwestycji. Co gorsza, zdarzają się też takie sytuacje, gdy aparatura dostarczana w określone miejsce nie mieści się gabarytowo. Właśnie dlatego na etapie tworzenia projektu należy uzgadniać informacje dotyczące typu wyposażenia i jego lokalizacji, a także informować projektanta o odpowiednich przyłączach dla wysokospecjalistycznego sprzętu medycznego.

W większości przypadków inwestycji dochodzi do niedopatrzeń, które zazwyczaj są spowodowane zbyt krótkim czasem przeznaczonym na wykonanie projektów budowlanych oraz wykonawczych, w tym, najważniejszego z punktu widzenia działu aparatury medycznej, projektu technologii medycznej. Prawidłowy projekt technologii medycznej wymaga konsultacji technologa z użytkownikiem danego oddziału, który to zna najlepiej specyfikę jego funkcjonowania. A to wszystko trwa. Konsultacje nie powinny skończyć się na jednym spotkaniu. Czasami takich spotkań potrzeba cztery, pięć na początku, aby nie ominąć podstawowych informacji potrzebnych do zaprojektowania optymalnego i funkcjonalnego wyposażenia oddziału.

Czytaj też: Wymarzony zakład radiologii i diagnostyki obrazowej według inżyniera klinicznego

Komentarze

Reklama

Strefa wiedzy

653 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 16 kategorii tematycznych

Reklama
Poznaj nasze serwisy