Plastyka przepuklin brzusznych metodą laparoskopową

Techniki małoinwazyjne

Metody wewnątrzotrzewnowe TAPP (ang. transabdominal preperitoneal)

W związku z powtarzającymi się przypadkami występowania zrostów wewnątrzbrzusznych po operacjach sposobem IPOM stworzono alternatywę zapożyczoną z plastyki przepuklin pachwinowych – TAPP. Technika ta polega na odpreparowaniu otrzewnej ściennej, ewentualnym zaopatrzeniu ubytku, wprowadzeniu implantu, jego sytuacyjnym mocowaniu szwami lub zszywkami i zaszyciu otrzewnej. Kolejne etapy pokazane są na załączonych zdjęciach (fot. 1).

IPOM (ang. intraperitoneal onlay mesh)

Wewnątrzotrzewnowo wprowadza się implant pokryty warstwą antyadhezyjną i mocuje się ją przy pomocy specjalnych zszywek (wchłanialnych lub nie), kleju tkankowego lub szwów. Pewną odmianą jest IPOM Plus polegający na wcześniejszym zamknięciu ubytku. Technika IPOM, mimo stwierdzonych ograniczeń, nadal pozostaje w wachlarzu metod stosowanych w plastyce przepuklin brzusznych. Rezerwujemy ją dla pacjentów starszych i z licznymi obciążeniami współistniejącymi (fot. 2).

LIRA (ang. laparoscopic intracorporeal rectus aponeuroplasty)

Jest pewną modyfikacją operacji IPOM Plus, wykorzystywaną w przypadkach braku możliwości zamknięcia ubytku poprzez proste zszycie. Polega na obustronnym uwolnieniu tylnej blaszki powięzi mięśnia prostego brzucha, a następnie zszyciu ich ze sobą w celu odtworzenia kresy białej. Następnym etapem jest mocowanie siatki, analogicznie jak w metodzie IPOM.

Metody przedotrzewnowe i zamięśniowe eTEP [ang. extended (enhanced-view) to...