Nowoczesny blok operacyjny. Część II

Jak zapewnić komfort termiczny personelowi i pacjentowi?

Zachowanie stabilnej temperatury ciała operowanego pacjenta jest niezwykle istotne. Hipotermia okołooperacyjna, czyli obniżenie temperatury organizmu poniżej 36°C, występuje dość często, szczególnie przy przedłużających się procedurach.

Wychłodzenie w czasie operacji jest zdarzeniem zdecydowanie niepożądanym. Komfort termiczny nie może być monitorowany (i zgłaszany) przez samego pacjenta z oczywistych względów – z uwagi na zastosowane znieczulenie. Zespół operacyjny, poza skupieniem się na samej procedurze, jest więc zobowiązany w ramach utrzymania bezpieczeństwa pacjenta do pilnowania temperatury jego ciała. W tym celu stosuje się monitorowanie ciągłe z użyciem sond termicznych naskórnych oraz (jest to lepsze rozwiązanie) wewnątrzustnych czy wewnątrzprzełykowych; znane są również metody pomiarów wewnątrznaczyniowych. Monitorowanie temperatury organizmu przez powtarzalne pomiary ciepłoty jego powierzchni jest najmniej dokładne i obarczone największym ryzykiem błędu (ze względu na brak możliwości utrzymania monitorowania ciągłego i brak ciągłego automatycznego zapisu).

W celu zapobieżenia utraty ciepła stosuje się między innymi materace grzewcze. Mogą one ogrzewać jedynie ciało pacjenta (a nie również zespołu operacyjnego) dzięki wykorzystaniu technologii generującej ciepło tylko przez powierzchnię materaca, na którym leży pacjent. Ponadto gazy używane do insuflacji mogą zostać we współczesnych urządzeniach podgrzane przed podaniem ich do ciała pacjenta. Jest to dobre rozwiązanie, zwłaszcza ze względu na fakt, że rozprężanie gazów jest zawsze połączone z ich oziębianiem.

Podobnie podgrzewać należy stosowane płyny infuzyjne. Dobrą praktyką jest zapewnienie dostępno...