Znaczenie błędu medycznego w praktyce lekarza

Zdarzenie medyczne

Jeszcze parę lat temu „zdarzenie medyczne” rozumiano jako zdarzenie prawne (fakt o doniosłości prawnej), w szerokim tego słowa znaczeniu, wpływające na sytuację prawną lekarzy i pacjentów. W prawodawstwie używano tego terminu jako „zdarzenia natury medycznej”, a najczęściej był to termin współwystępujący z terminem „błąd medyczny” (4). Pojawienie się terminu ustawowego „zdarzenie medyczne” stanowi konsekwencję reformy prawa podjętej w interesie pacjentów. Uznano, że właściwym rozwiązaniem będzie wprowadzenie pozasądowego systemu kompensacyjnego. Zadanie orzekania w tym trybie powierzono wojewódzkim komisjom ds. orzekania o zdarzeniach medycznych. Zakładano, że w tym trybie przyspieszone zostanie naprawianie szkód ponoszonych przez pacjentów.

1 stycznia 2012 r. weszła w życie Ustawa z dnia 28 kwietnia 2011 r. o zmianie ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta oraz ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, która znowelizowała Ustawę z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (dalej: PrPacRPPU) i wprowadziła do jej treści pojęcie „zdarzenia medycznego” (6, 7).

Definicję „zdarzenia medycznego” zawarto w art. 67a ust. 1 oraz art. 67a ust. 2 PrPacRPPU. Zgodnie z tym pierwszym przepisem, pojęcie zdarzenia medycznego odnosi się do: „zakażenia pacjenta biologicznym czynnikiem chorobotwórczym, uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia pacjenta albo śmierci pacjenta będącego następstwem niezgodnych z aktualną wiedzą medyczną: