Zakończył się XXXV World Congress of Audiology

Właśnie do tego ostatniego problemu nawiązywali eksperci podczas panelu dyskusyjnego poświęconego modelom edukacji audiologicznej, któremu przewodniczył prof. Artur Lorens z udziałem prof. R. Rajeswarana, J. Halla i S. Hatzopoulosa. Biorąc pod uwagę, jak wielka jest skala problemów ze słuchem na świecie, audiologów brakuje. Sytuacja jest dramatyczna – w krajach rozwijających nie ma możliwości edukacji w zakresie audiologii, a jeden specjalista przypada na kilka (1-10) milionów mieszkańców (!) W niektórych rejonach świata audiologów jest 100 – 1000 razy mniej niż w Europie. Jednak nawet na starym kontynencie czy w Ameryce kształcenie specjalistów w tej dziedzinie wymaga doskonalenia. Jak zwracano uwagę podczas sesji, w różnych krajach obowiązują równe modele kształcenia, np. w Polsce audiologia stanowi jedną ze specjalności medycznych, ale nie jest to rozwiązanie przyjęte we wszystkich krajach, np. w USA audiolog nie musi być lekarzem. Jak podkreślano, audiologia to dziedzina bardzo szeroka z elementami medycyny, fizjologii, psychologii, inżynierii i innych, dlatego otwarte pozostaje pytanie, jaki model kształcenia promować, uwzględniając e-learning, aby w przyszłości – jak zakłada WHO – każdy pacjent, który tego potrzebuje, został zaopatrzony w odpowiednie urządzenia wspomagające słyszenie.

W ostatnim dniu kongresu kontynuowano wcześniej omawiany temat dotyczący korzyści z zastosowania implantów ślimakowych u różnych grup pacjentów, m.in. ze słuchem asymetrycznym, z zespołem Cogana, jednostronną głuchotą i in. W przypadku dzieci, które urodziły się z tym ostatnim defektem, leczenie – jak podkreślał prof. A, van Wieringen z University Hospitals Leuven w Belgii – jest niezwykle ważne, bowiem jednostronna głuchota nie tylko utrudnia im lokalizowanie dźwięków i rozumienie mowy w hałasie, lecz także powoduje ryzyko związane z opóźnionym rozwojem mowy. Wszczepienie implantu ślimakowego do głuchego ucha może przywrócić obuuszne słyszenie. Im wcześniej ten zabieg zostanie wykonany, tym lepszych efektów można się spodziewać, wynika z badań. Pomimo tego w Belgii, podobnie jak w wielu innych krajach, leczenie polegające na zaimplantowaniu głuchego ucha nie jest standardem. Z kolei dr M.J. Kwak z University of Ulsan Colllego of Medicine w Seulu podkreślał korzyści wynikające z zastosowania implantów ślimakowych u najstarszych pacjentów z niedosłuchem odbiorczym – w badanej przez niego grupie znajdowały się osoby w wieku 60-80 lat, u których testy wykazały dobre rozumienie mowy oraz takie, które miały z tym problemy. Z badania wynikało, że stopień rozumienia mowy u zaimplantowanych pacjentów zależał od czasu trwania niedosłuchu (korzystniejsze wyniki miały osoby z krótką historią niedosłuchu). Wiek pacjenta w momencie implantacji nie miał istotnego wpływu na rozumienie mowy seniorów. To bardzo ważna informacja, gdyż w starzejących się społeczeństwach, w tym także w polskim, grupa senioralna, w której ok. dwie trzecie osób ma problemy z komunikacją, systematycznie się powiększa.

W ostatnim dniu obrad jedną z sesji poświęcono ototoksyczności. Zagrożenie dla słuchu mogą stanowić nie tylko niektóre leki, lecz także rozpuszczalniki organiczne takie jak np. toluen czy xylen obecne w środowisku pracy, o czym donosił dr A. Fuente z uniwersytetu w Montrealu, prezentując wyniki badań zarówno z udziałem ochotników jak i na zwierzętach, z których wynikało, że ekspozycja na te związki może uszkadzać komórki słuchowe. Kiedy w ramach eksperymentu zwierzęta zostały jednocześnie poddane zarówno działaniu rozpuszczalników jak i hałasu, dochodziło do synergicznego działania. Ponadto – jak dowodzą badania z udziałem ochotników – ekspozycja na rozpuszczalniki może wywoływać centralne zaburzenia słuchu.

To tylko wybrane wątki poruszane w ostatnim dniu Kongresu. Podczas sesji naukowych eksperci poruszyli jeszcze wiele specjalistycznych tematów – kolejne wykłady i prezentacje dotyczyły m.in. badań elektrofizjologicznych i ich zastosowania, jako badań obiektywnych, w diagnostyce słuchu, narzędzi sprawdzających rozumienie mowy, testów do diagnostyki centralnych zaburzeń słuchu, m.in. stosowanego od 2005 r. testu Gaps in Noise (GIN). Dyskutowano także, jaki model edukacji audiologicznej można uznać za optymalny i co warto zmienić w obecnym sposobie kształcenia audiologicznego.

Miłym akcentem podczas ceremonii zamknięcia kongresu było wręczenie nagród. Audiology Reaserch Best Poster Award (nagrodę za najlepszy plakat) otrzymała Pushkar Deshpande (Dania). Journal of Hearing Science Best Oral Presentation Award (nagroda za najlepszą ustną prezentację) otrzymał Mukovhe Phanguphangu (RPA).

Źródło: materiały prasowe