Telemedycyna w Polsce – potencjał rozwoju i finansowanie

Przepisy prawa w Polsce dopuszczają zastosowanie rozwiązań telemedycznych, jednak nie uwzględniają ściśle specyfiki udzielania świadczeń zdrowotnych za pośrednictwem systemów teleinformatycznych.

Zarówno w Europie, jak i w Polsce można zaobserwować rosnące zapotrzebowanie na szukanie innowacyjnych rozwiązań z zakresu ochrony zdrowia, w tym telemedycyny, zapewniających poprawę jakości leczenia i zwiększenie efektywności systemu. Wynika to przede wszystkim z faktu starzejących się społeczeństw w Polsce i Europie oraz spadku dostępności do kadr lekarskich.

– Polska znajduje się w kluczowym momencie dla dalszego rozwoju telemedycyny. Przyjęte w grudniu 2015 r. przepisy prawne wyraźnie dopuszczają możliwość udzielania świadczeń na odległość. Część świadczeniodawców, przede wszystkim prywatnych, z powodzeniem wykorzystuje rozwiązania telemedyczne do opieki nad pacjentem. Także płatnik publiczny, choć w sposób powolny wprowadza do finansowania ze środków publicznych kolejne świadczenia telemedyczne. Obecna sytuacja stanowi doskonały grunt pod drugi krok. Potrzebne są dalsze działania, które umożliwią pełniejsze wykorzystanie potencjału telemedycyny – mówi mec. Michał Czarnuch, partner kancelarii DZP i prezes zarządu Fundacji Telemedyczna Grupa Robocza.

Telemedycyna powinna być rozumiana jako zdalna forma udzielania zindywidualizowanego świadczenia zdrowotnego przez osoby wykonujące zawody medyczne. Stanowi ona element procesu profesjonalnej, koordynowanej opieki medycznej nad pacjentem, która do osobistych wizyt dodaje element kontaktu zdalnego. Telemedycyna nie ma na celu zastąpienia profesjonalisty medycznego, a jedynie dać mu dodatkowe narzędzie do sprawowania skuteczniejszej opieki medycznej.
Niewystarczające finansowanie ze środków publicznych
Polski system opieki zdrowotnej jest w większości finansowany ze środków publicznych, gdzie podstawową funkcję pełni płatnik publiczny. Jak pokazują dane statystyczne przedstawione przez Główny Urząd Statystyczny w „Narodowym Rachunku Zdrowia 2014”, ogólne nakłady na ochronę zdrowia wyniosły w 2014 r. 108,7 mld zł, co stanowiło 6,33% PKB.

Wykorzystanie potencjału telemedycyny należy mierzyć poziomem jej stosowania w publicznym systemie opieki zdrowotnej finansowanym przez płatnika publicznego. Nie należy przy tym zapominać, że ze środków publicznych mogą być finansowane także świadczenia telemedyczne udzielane przez podmioty prywatne. Szersze zaangażowanie świadczeniodawców prywatnych w publicznym systemie opieki zdrowotnej w formie świadczeniodawców lub podwykonawców świadczeniodawców publicznych z pewnością wpłynęłoby korzystnie na systemowe upowszechnianie telemedycyny, co przełoży się pozytywnie na wzrost jakości publicznej służby zdrowia – mówi dr n. med. Piotr Soszyński, dyrektor systemów medycznych, Medicover Polska.

Narodowy Fundusz Zdrowia kontraktuje dziś następujące odrębne umowy o świadczenia telemedyczne: telekonsylium geriatryczne, telekonsylium kardiologiczne oraz hybrydową telerehabilitację kardiologiczną. W ocenie Fundacji TGR poziom finansowania telemedycyny ze środków publicznych jest wciąż niewystarczający.

Problem z finansowaniem publicznym tkwi w wymogach, jakie stawiają świadczeniodawcom rozporządzenia koszykowe oraz obawa świadczeniodawców przed karami ze strony NFZ. W ocenie TGR konieczne jest wdrożenie mechanizmów pozwalających na efektywne finansowanie nowoczesnych technologii medycznych z budżetu publicznego. Dodatkowo konieczne jest zwiększenie roli kluczowych podmiotów działających w obrębie systemu publicznej opieki zdrowotnej, w tym w szczególności AOTMiT (Agencja Oceny Technologii Medycznych) oraz NFZ, w celu zwiększenia możliwości prowadzenia działań usprawniających system opieki zdrowotnej poprzez wdrażanie nowych technologii.

Rozwój telemedycyny w Polsce, w tym implementacja rozwiązań telemedycznych do publicznej służby zdrowia ma nie tylko wymiar stricte zdrowotny, ale również gospodarczy. Otwarcie na nowe technologie w służbie zdrowia ma szansę stworzyć i rozwinąć nową gałąź gospodarki.

Czytaj także: Telemedycyna – podstawowe regulacje prawne