Zastosowanie osteotomu ultradźwiękowego w neurochirurgii
Osteotom ultradźwiękowy jest urządzeniem o niewielkim ryzyku powikłań śródoperacyjnych. Jednakże, jak każda nowa technologia, wymaga nauki zastosowania, chociaż proces uczenia nie jest skomplikowany.
Początki technologii osteotomu ultradźwiękowego sięgają lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku. Pierwsze noże harmoniczne do cięcia kości, ówcześnie nazywane piezochirurgią, stanowiły ułatwienie zabiegów z zakresu chirurgii szczękowo-twarzowej i stomatologii. Wykorzystywano je głównie w ekstrakcji zębów, ale były użyteczne również w technikach dostępu do zatok szczękowych (1).
Początkowe zastosowania noża kostnego w neurochirurgii dotyczą głównie chirurgii kręgosłupa. Pierwsze publikacje na jego temat powstawały na przełomie dwudziestego i dwudziestego pierwszego wieku. Użycie ultradźwiękowego osteotomu w przezczaszkowych dostępach do centralnego układu nerwowego jest nową techniką, ustawicznie rozwijaną w wielu ośrodkach na świecie.
Mechanizm działania
Ultradźwiękowy nóż kostny swoją popularność zawdzięcza unikatowej technologii pozwalającej wybiórczo przerywać ciągłość kości, z zaoszczędzeniem struktur o zdecydowanie mniejszej wytrzymałości mechanicznej, w tym struktur nerwowych. Jego działanie jest anal...
Dostęp ograniczony.
Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
Dlaczego warto wykupić subskrypcję?
Otrzymasz dostęp do:- wszystkich merytorycznych publikacji z zakresu nowoczesnych technologii medycznych i zarządzania jednostkami ochrony zdrowia,
- materiałów wideo z wystąpieniami cenionych ekspertów z branży,
- wywiadów z uznanymi praktykami i ekspertami,
- materiałów szkoleniowych z konferencji organizowanych przez "OPM" i dlaSzpitali.pl,
- wydań aktualnych i archiwalnych numerów "OPM" w wersji online