Symulacja wirtualna i nauka nowych umiejętności w zakresie chirurgii klatki piersiowej wspomaganej wideo

Metody

Przed rozpoczęciem zadań każdy uczestnik miał czas na zapoznanie się z symulatorem w obecności doświadczonego operatora. Na początek każde zadanie zostało zademonstrowane przez doświadczonego chirurga, a uczestnicy mieli możliwość zadawać pytania. Podczas szkolenia praktycznego nie udzielono żadnej pomocy. Dane dla każdego wykonanego zadania zostały natychmiast i obiektywnie zarejestrowane przez symulator. Dane zawierają wiele informacji, takich jak czas potrzebny na wykonanie zadania, ergonomia ruchów i wynik dotyczący błędów. Oprogramowanie symulatora zarejestrowało dane. Podstawowe umiejętności zostały ocenione za pomocą dwóch testów.

W ramach obiektywnej strukturalnej oceny umiejętności technicznych (Objective Structured Assessment of Technical Skill − OSATS) opracowano dwa wyniki: specyficzną dla danej operacji listę kontrolną i szczegółową globalną skalę ocen. W tej ocenie każda pozycja z listy kontrolnej została oceniona jako „wykonana poprawnie lub nie”, a globalny poziom wydajności jest zaprezentowany w pięciopunktowej zakotwiczonej skali Likerta (tab. S1) (8). Drugim testem była globalna operacyjna ocena umiejętności torakoskopowych (Global Operative Assessment of Thoracoscopic Skills − GOATS), wywodząca się z globalnej oceny operacyjnej umiejętności laparoskopowych, stosowana do oceny wydajności chirurgów laparoskopowych. Opiera się na koncepcji, że wydajność można oceniać w kilku kategoriach (zwanych domenami), takich jak: percepcja głębokości, sprawność bimanualna, wydajność, działanie w obrębie tkanek, autonomia i poziom trudności. Każdy obszar został oceniony od 1 do 5 przy użyciu globalnej skali ocen i listy kontrolnej dla konkretnego zadania. Ta metoda stanowiła poziom istotności do oceny wyników chirurgów w całej procedurze VATS, a nie tylko w kilku krokach (tab. S2) (9). Po zakoń...