Stentgrafty w leczeniu tętniaków aorty brzusznej

Należy stale pamiętać, że operacja wszczepienia stentgraftu nie leczy choroby, a jedynie zapobiega pęknięciu tętniaka. Degeneracja ściany aorty może nadal postępować i powodować konieczność wykonania kolejnych zabiegów, stąd wymóg dokładnego monitorowania pacjentów i wykonywania badań kontrolnych w kolejnych latach po operacji.

Bardzo ważne jest przedoperacyjne zaplanowanie całej procedury. Na rynku dostępnych jest w sumie kilkanaście systemów umożliwiających skuteczne wyleczenie pod warunkiem przestrzegania określonych zasad i zaleceń typowych dla danego systemu. Protezy są produkowane w różnych średnicach i długościach, posiadają różną elastyczność i sztywność. W zasadzie niemożliwe jest stosowanie tylko jednego uniwersalnego zestawu, z drugiej strony różnorodność dostępnych rozwiązań zapewnia skuteczne i trwałe rozwiązanie u niemal wszystkich pacjentów.

Rodzaje stentgraftów

Większość systemów (Zenith, Endurant) posiada mocowanie nadnerkowe, czyli rodzaj metalowej korony z haczykami kotwiczącymi się powyżej tętnic nerkowych (ryc. 2).

Są również systemy z mocowaniem podnerkowym (Excluder), którego zaletą jest nieingerowanie w ujścia tętnic nerkowych i trzewnych, jak również dokładniejsze przyleganie w odcinku poniżej tętnic nerkowych. Od niedawna dostępna jest wersja tego stentgraftu z możliwością dodatkowego, aktywnego dogięcia odcinka podnerkowego, co pozwala na bezpieczne leczenie tętniaków z zagięciem szyi do 90 stopni oraz minimalną długością 10 mm (ryc. 3).

Ten materiał dostępny jest dla subskrybentów Premium.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas