Optymalizacja w radiologii

Nadrzędny cel optymalizacji to mniejsza dawka populacyjna, a co za tym idzie – mniej indukowanych nowotworów, mniejsze globalne koszty leczenia. Jest tylko dość trudny do spełnienia, ale niezbędny warunek: procesy optymalizacyjne powinny być skutecznie prowadzone w większości jednostek stosujących promieniowanie jonizujące w celach medycznych.
Dwa lata temu na łamach tego pisma ukazał się mój artykuł Nadzór nad dawkami i optymalizacja dawek dla pacjenta (1). Omówiłem w nim najważniejsze aspekty realizacji optymalizacji dawek pod kątem metodyki jej realizacji. To temat niezwykle ważny i wymagający bardziej wnikliwego pochylenia się nad nim.
Tym razem spróbuję przedstawić to działanie w sposób bardziej przydatny menadżerom. Postaram się ukazać zdrowotne i ekonomiczne efekty optymalizacji zarówno z punktu widzenia ogółu społeczeństwa, jak i konkretnej jednostki organizacyjnej realizującej procedury radiologiczne.
Optymalizacja
Przypomnijmy sobie najpierw, czym jest „optymalizacja”. Jest to działanie bezpośrednio wynikające z ogólnej zasady ALARA. Zasada ta jest związana głównie z promieniowaniem jonizującym, ale, gdy się spokojnie zastanowić, to zobaczymy, że ma zastosowanie w każdej dziedzinie naszego życia. As low as reasonably achievable, czyli „tak nisko/mało, jak to rozsądnie możliwe”. Cały jej sens tkwi w słówku „rozsądnie”. Oczywiście tak niska dawka, jak to rozsądnie możliwe, bo gdy dawka zejdzie poniżej rozsądnego progu, to otrzymamy obraz o jakości niewystarczającej, by umożliwić [...]