Stentgrafty stosowane w leczeniu chorób aorty piersiowej – cz. I

fot. iStock

Wraz z postępem technologicznym i nabieranym doświadczeniem rola stentgraftów w leczeniu chorób aorty piersiowej stawała się coraz większa. Powstawały nowe modele protez wewnątrznaczyniowych, stwarzające możliwości zastosowania ich nawet w mniej korzystnych warunkach anatomicznych.

Stosowanie stentgraftów w leczeniu chorób aorty piersiowej zdecydowanie poprawiło wczesne i  odległe wyniki operacji, eliminując przede wszystkim powikłania związane z  dostępem operacyjnym. Wśród chorób aorty leczonych przy zastosowaniu stentgraftów należy wymienić: tętniaki, rozwarstwienia, pęknięcia pourazowe, krwiaki śródścienne, wrzody drążące i koarktacje. Coraz lepsza technika implantacji oraz coraz większe doświadczenie operatorów pozwalają na  wykonywanie operacji zarówno planowych, jak i operacji pilnych i  nagłych (w  pękniętych tętniakach, ostrych rozwarstwieniach czy pourazowych pęknięciach). Podobnie jak w  przypadku tętniaków aorty brzusznej, małoinwazyjna metoda leczenia, jaką jest implantacja stentgraftu, pozwala na  wykonanie operacji u osób obciążonych chorobami współistniejącymi, u których operacja klasyczna byłaby obarczona bardzo dużym ryzykiem wystąpienia powikłań. Nowym obszarem, w który wkracza implantacja stentgraftu, jest łuk aorty. Umożliwiają to nowe konstrukcje i rozwiązania techniczne (1).
W 1994 roku Dake i wsp. opublikowali pierwsze doniesienie opisujące zastosowanie stentgraftu w leczeniu tętniaka aorty zstępującej u chorego, który z powodu obciążeń ka...