Sala hybrydowa – synonim nowoczesnej medycyny zabiegowej

Sala hybrydowa to przede wszystkim sala operacyjna, w której mamy możliwość przeprowadzania zabiegów operacyjnych o  zmniejszonej inwazyjności dzięki zastosowaniu nowoczesnych technik obrazowania.

W  1987 roku w  „British Medical Journal” ukazał się artykuł pod tytułem The new surgery, poświęcony tak zwanym operacjom małoinwazyjnym. J.E.A.  Wickham, autor tego opracowania, zatrudniony w  Department of  Minimally Invasive Surgery Institute of  Urology w  Londynie, przedstawił historię rozwoju chirurgii w  trzech etapach:

• Pierwszy – od  czasów starożytnych do  połowy dziewiętnastego wieku, kiedy to  możliwości leczenia operacyjnego były mocno ograniczone ze  względu na  brak mozliwości anestezji i  analgezji pacjenta. Operacje musiały być przeprowadzane bardzo szybko, w  sposób niesłychanie inwazyjny i  brutalny, ale celem było maksymalne skrócenie szoku urazowego, jakim była operacja.
• Druga faza, która trwała do  lat sześćdziesiątych dwudziestego wieku, związana z  wynalezieniem i  rozwojem znieczulenia, resuscytacji i  opieki pooperacyjnej. Jest to  epoka rozwoju niesłychanie skutecznych metod operacyjnych, do  których do  tej pory się odwołujemy, które stanowią „złoty standard” leczenia chirurgiczngo.
• Etap trzeci jest związany z  rozwojem technik chirurgicznych, kiedy zaczęto zwracać uwagę na  mniejszą traumatyzację tkanek ograniczającą uraz okołooperacyjny.

Lata osiemdziesiąte ubiegłego stulecia to  gwałtowny rozwój chirurgii laparoskopowej, zapowiadający rewolucyjną zmianę w  podejściu do  leczenia operacyjnego. Obecnie tzw. operacje małoinwazyjne są  powszechne w  chirurgii naczyniowej i  ogólnej, kardiologii, kardiochirurgii, ginekologii, urologii, ortopedii, neurochirurgii, otolaryngologii czy torakochirurgii. Każdy pacjent kwalifikowany do  leczenia zabiegowego oczekuje, że  metoda operacyjna zastosowana do  leczenia jego schorzenia będzie tak łagodna, jak to  tylko możliwe, z  jednoczesnym utrzymaniem skuteczności i  efektywności leczenia, jakie oferowała chirurgia tradycyjna.

Rozwój metod małoinwazyjnych, poprawa wyników leczenia i  zmniejszenie urazu okołooperacyjnego nie byłyby możliwe bez postępu technologicznego, rozwoju instrumentarium chirurgicznego oraz poprawy diagnostyki związanej z  powstaniem nowych metod obrazowania.

Wszystko to  doprowadziło do  powstania koncepcji hybrydowych sal operacyjnych, czyli kombinacji konwencjonalnej sali operacyjnej z  systemem obrazowania wysokiej rozdzielczości – rezonans magnetyczny, tomograf komputerowy, angiograf i  ultrasonograf. Istnieją już systemy nakładania na  siebie obrazów poszczgólnych badań co  daje rewolucyjne możliwosci precyzyjnego wykonania zabiegów, dotąd nieznane.