Organizacja podstawowej opieki zdrowotnej w Polsce – cz. II
Podsumowanie
Podstawowa opieka zdrowotna jest kluczową częścią polskiego systemu ochrony zdrowia mającą na celu zapewnienie wszystkim obywatelom uprawnionym do świadczeń równego i kompleksowego dostępu do usług zdrowotnych. Aby osiągnąć taki efekt, wprowadzono swobodę w wyborze zarówno miejsca opieki, jak i lekarza, pielęgniarki czy położnej POZ. Z uwagi na specyfikę opieki i sposobu udzielania świadczeń, w których z założenia nie ma możliwości wprowadzenia ograniczeń, metoda finansowania także różni się od metody finansowania innych usług zdrowotnych. Wprowadzenie połączenia stawki kapitacyjnej z opłatą ceny jednostkowej dla określonych jednostek rozliczeniowych wymagało wprowadzenia szeregu regulacji i niosło za sobą wiele problemów związanych z kontrolą prze- znaczenia i wydatkowania przez jednostki tych środków.
Problemem wynikającym z takiego sposobu finansowania może być niska zlecalność badań diagnostycznych i mała efektywność leczenia pacjentów zadeklarowanych do lekarzy POZ. Od czasu wprowadzenia finansowania na podstawie stawki kapitacyjnej nie wdrożono zbyt wielu istotnych modyfikacji, najnowsza zmiana dotycząca premiowania podmiotów dbających o rzetelne sprawozdania z wykonanych badań diagnostycznych nie przyniosła pożądanych efektów. Jako że opłata dokonywana jest za każdego zadeklarowanego pacjenta niezależnie od tego, czy korzysta on ze świadczeń, czy nie, oraz z pominięciem efektywności leczenia, często dochodzi do sytuacji, kiedy pacjenci przekazywani są do lekarzy specjalistów w celu diagnostyki, która mogłaby być wykonana jeszcze na poziomie POZ – wszystko w celu ograniczenia kosztów na poziomie podstawowej opieki zdrowotnej (22).
Kolejnym aspektem jest podział grup świadczeniobiorców zgodnie z wiekiem. W ostatnim [...]