Nowoczesne techniki radioterapii w leczeniu nowotworów u dzieci

Efekt ten dotyczy głównie tej części leczenia, w której podawana jest dodatkowa dawka (ang. boost) na obszar guza pierwotnego. Natomiast wyniki leczenia są porównywalne jak w radioterapii fotonowej (11, 14). Niestety nie ma jeszcze zbyt wielu danych na temat powikłań późnych w tej grupie chorych, jednak modele matematyczne pozwalają zakładać, że taki zysk zostanie potwierdzony w badaniach klinicznych w miarę upływu lat od zakończenia leczenia i wraz z rosnącą liczbą dzieci poddanych radioterapii protonowej. Spodziewany jest między innymi spadek ryzyka: późnych powikłań pulmonologicznych, kardiologicznych, zaburzeń widzenia, niedoczynności tarczycy, a także wtórnych nowotworów.

Pojawiały się również doniesienia sugerujące, że stosowanie radioterapii protonowej wiąże się ze zwiększonym ryzykiem niepowodzenia leczenia chorych na rdzeniaka płodowego. Powodem miało być względne zaniżenie dawki promieniowania wynikające z bardziej jednorodnego jej rozkładu i niewłaściwego założenia względnej skuteczności biologicznej protonów (RBE – Relative Biological Effectiveness) (15). Te przypuszczenia nie zostały jednak potwierdzone w kolejnych analizach. Nie znaleziono żadnych korelacji zarówno pomiędzy RBE, jak i liniowym przekazywaniem energii dla protonów (LET – Linear Energy Transfer) a niepowodzeniem leczenia (14, 16). Porównanie rozkładów dawek w radioterapii guzów podstawy czaszki wskazuje na porównywalną konformalność rozkładu dawki w IMRT i IMPT w izodozie 90%. Natomiast znacznie mniejsza objętość tkanek zdrowych objęta jest izodozą 30%, co wynika z mniejszej liczby wiązek stosowanych w radioterapii protonowej, a to z kolei przekłada się na redukcję dawki w narządach krytycznych (17). </...