Nowe rodzaje stentgraftów stosowane w leczeniu tętniaków aorty brzusznej

Dążenie do zmniejszenia odsetka powikłań przy jednoczesnym zapewnieniu chorym z licznymi obciążeniami możliwości przeprowadzenia operacji TAB stały się powodem poszukiwania nowych sposobów leczenia operacyjnego i rozwoju technologii związanej z zastosowaniem stentgraftów.
Leczenie operacyjne tętniaków aorty brzusznej (TAB) jest bardzo ważną i trudną częścią chirurgii naczyniowej. Z każdym rokiem rośnie liczba rozpoznawanych i operowanych tętniaków aorty brzusznej. Tętniaki brzusznego odcinka aorty stanowią ok. 90% wszystkich tętniaków aorty. Odsetek powikłań, w tym liczba zgonów po operacjach planowych, jest niewielki. Jednak wielu chorych nie może być zakwalifikowanych do operacji klasycznej ze względu na liczne obciążenia, przede wszystkim kardiologiczne, które stanowią zagrożenie dla chorego w okresie okołooperacyjnym. Dążenie do zmniejszenia odsetka powikłań przy jednoczesnym zapewnieniu chorym z licznymi obciążeniami możliwości przeprowadzenia operacji TAB stały się powodem poszukiwania nowych sposobów leczenia operacyjnego. Postęp technologiczny, jaki dokonał się latach 80. i 90. w chirurgii wewnątrznaczyniowej, umożliwił opracowanie metody wewnątrznaczyniowej operacji TAB. Na przełomie lat 80. i 90. zespoły kierowane przez Juana Parodiego (w Buenos Aires) i Nikołaja Volodosa (w Charkowie), niezależnie od siebie, po raz pierwszy skonstruowały i zastosowały wewnątrznaczyniową protezę umożliwiającą wyłączenie TAB. Na początku XXI wieku nastąpił bardzo szybki rozwój tej metody leczenia za sprawą wprowadzenia do praktyki klinicznej coraz większej liczby coraz doskonalszych stentgraftów pozwalających na wykonywanie operacji nie tylko u chorych z korzystną budową anatomiczną aorty i tętnic biodrowych, ale również u tych, [...]