Możliwości diagnostyczne współczesnych aparatów USG

USG jest powszechnym sposobem obrazowania klinicznego stosowanym do tkanek znajdujących się w głębi ciała. Jest jedną z najszerzej stosowanych metod obrazowania w wykrywaniu i diagnozowaniu chorób.
Ultrasonografia (USG) to nieinwazyjna technika obrazowania pozwalająca na uzyskanie obrazu przekroju badanego obiektu. Ultrasonografia wykorzystuje ultradźwięki, tj. fale akustyczne o częstotliwościach od 0,5 MHz do 40 MHz. Fala ultradźwiękowa rozchodząca się w tkankach ulega odbiciu, załamaniu, rozproszeniu i absorbcji. Udział ilościowy tych zjawisk zależy od własności akustycznych tkanek, częstotliwości ultradźwięków i ich prędkości. Te parametry mają różną wartość dla różnych tkanek, co decyduje o obrazie USG.
USG jest powszechnym sposobem obrazowania klinicznego stosowanym do tkanek znajdujących się w głębi ciała. Jest jedną z najszerzej stosowanych metod obrazowania w wykrywaniu i diagnozowaniu chorób, obejmuje m.in obrazowanie: płodu, układu moczowo-płciowego, układu sercowo-naczyniowego, układu nerwowego, piersiowego i jamy brzusznej, wykonuje się również badania i diagnostykę wnętrza czaszki noworodków, a w przypadku niemowląt możliwe jest przeprowadzenie badania USG głowy – w czasie, kiedy układ kostny nie jest jeszcze do końca wykształcony (1). Ultradźwięki są również stosowane jako narzędzie przesiewowe do wczesnego wykrywania raka, np. tarczycy, ze względu na możliwość odróżnienia torbieli od litych struktur na podstawie m.in.: wielkości, kształtu i względnej echogeniczności.