Implantologia: druk 3D w medycynie

Zastosowanie metod druku 3D pozwala na uzyskiwanie struktur, które są niemożliwe albo bardzo trudne do wytworzenia w inny sposób. Co więcej, daje możliwość modelowania skomplikowanych kształtów z dużą dokładnością oraz dostosowania działania do indywidualnych potrzeb pacjenta.

Obecnie przeżywamy szeroko zakrojony rozwój technologii przyrostowych, potocznie nazywanych drukiem 3D. Paradoksalnie druk 3D kojarzy się wszystkim z nową technologią, jednak sama idea ma już ponad 30 lat, kiedy to w 1984 roku Charles Hull opracował pierwszą metodę zwaną stereolitografią (SLA). Założona przez niego firma 3D Systems w 1986 r. opracowała format pliku STL stosowany do dziś. Jest to plik tekstowy zawierający szereg poleceń i instrukcji określających siatkę wielokątów, czyli poligonów, na które składa się większość modeli 3D. Można więc podsumować, że druk 3D polega na wytwarzaniu trójwymiarowych obiektów w oparciu o model komputerowy.

Technologie przyrostowe są w dzisiejszych czasach w miarę dobrze poznane, jednak istotne jest, aby wspomnieć o głównej zasadzie ich działania. Najbardziej popularną metodą drukowania 3D jest metoda FDM (Fused Deposition Modeling), która polega na drukowaniu modelu warstwa po warstwie od podstawy do góry. Najczęściej materiałem do drukowania jest polimerowy filament, podawany do jednej lub wielu głowic drukarki. Głowica ma za zadanie rozgrzać polimer, który jest następnie wyciskany z głowicy na stół drukarki, tworząc warstwy modelu. Druk 3D tą metodą jest zobrazowany na rys. 1.

Rozwój druku 3D

Pojawiające się możliwości technologiczne przekładają się na rozwój nowych idei oraz zastosowań w wielu dziedzinach. W medycynie od dawna poszukiwane [...]

Ten materiał dostępny jest dla Subskrybentów.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną Subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas