Epidemia COVID-19 − nowe wyzwanie dla SOR

Specyfika zagrożenia biologicznego i jej wpływ na proces planowania

Choroby zakaźne szerzą się według prawa łańcucha epidemicznego. Podstawowymi elementami tego łańcucha są: źródło zakażenia, droga przenoszenia, wrażliwa populacja (7). W procesie zwalczania choroby zakaźnej, niezależnie od poziomu, na którym podejmowane są działania, konieczne jest przynajmniej przecięcie łańcucha epidemicznego na którymś z poziomów. Najlepiej, aby podejmowane działania obejmowały równocześnie każdy z elementów łańcucha epidemicznego, tj. izolację lub likwidację (najlepiej) źródła zakażenia, likwidację lub przecięcie dróg przenoszenia, ochronę wrażliwej populacji (8). Ograniczenie się jedynie do fragmentarycznych działań skupiających się na jednym elemencie nie likwiduje w pełni zagrożenia epidemicznego, jedynie może je na pewien czas ograniczyć, co może skutkować w niedalekiej przyszłości nawrotem choroby lub kolejnym wzrostem zakażeń.

Każda choroba zakaźna ma swoją specyfikę. Intensywność i skala szerzenia się choroby zakaźnej wynika z wielu przyczyn. Ogromną rolę odgrywają: cechy biologiczne czynnika zakaźnego, zdolność przeżycia w środowisku, sposób i drogi przenoszenia, wrota zakażenia, dawka zakaźna, zdolność przełamania bariery obronnej organizmu lub sztucznych barier ochronnych (maski, kombinezony itp.), odporność populacji. Biorąc pod uwagę te czynniki, można wypracować najlepszy w danym przypadku model organizacji i zarządzania postępowaniem medycznym w SOR-ze.

W naturalnym przebiegu choroby zakaźnej można wyróżnić kilka etapów, mających wpływ na sposób zarządzania pomocą medyczną. Z tą etapowością jest związane również ryzyko transmisji zakażenia na kolejne osoby, w tym personel medyczny. Podczas epidemii zgłaszający się do SOR-u pacjent może wykazywać...