Domowa rehabilitacja onkologiczna to duże wsparcie dla pacjentów

Pacjent leżący: konieczne przystosowanie otoczenia

Jeśli pacjent nie wychodzi z domu, wymaga pomocy od osób trzecich, jest leżący – konieczne jest dostosowanie miejsca jego pobytu do stanu, w którym się znajduje. Warto zadbać o dodatkowe sprzęty, które usprawnią opiekę, np. specjalne łóżko rehabilitacyjne z możliwością regulacji, bocznymi poręczami, wysięgnikiem z uchwytem, na kółkach (z hamulcem). Niektóre łóżka mają też wygodny stolik przyłóżkowy czy stojak na kroplówkę. W przypadku pacjenta leżącego ważny jest materac przeciwodleżynowy, pomocny może okazać się uchwyt na kaczkę czy basen.

Potrzebne do rehabilitacji chorego sprzęty, na wniosek pacjenta lub opiekuna wystawia lekarz lub fizjoterapeuta – istnieją konkretne wytyczne co i komu można przepisać. Niestety musimy się liczyć także z tym, że nasz pacjent nie będzie miał wskazań do darmowego sprzętu. Dlatego tak ważne jest, aby pacjenci wychodzący z oddziału onkologicznego do domu dostawali instruktaże, jak mogą poprawić swój stan fizyczny w warunkach domowych, bo czasem można to zrobić bez specjalistycznego sprzętu.

Kontakt z fizjoterapeutą w przypadku pacjentów onkologicznych czasem jest wręcz niezbędny. Np. po amputacji kończyny ćwiczenia wykonywane w warunkach domowych poprawiają nie tylko stan fizyczny chorego, nie tylko przygotowują ciało do zaprotezowania, ale też wpływają korzystnie na jego stan psychiczny.

– Musimy pamiętać, że pokazywanie mu nawet minimalnych możliwości fizycznych z jednej strony pozwala na przywrócenie lub utrzymanie czynności ruchowych, zmniejszenie dolegliwości bólowych, ale również prowadzi do zmniejszenia osamotnienia. Poświęcony mu czas to informacja: „Inwestujemy w ciebie, to jeszcze nie koniec, to sygnał, że idzie ku lepszemu, że stan zdrowia rokuje poprawę. Ruch daje nam kontrolę nad własnym życiem, dlatego utrzymanie go ma tak wielkie znaczenie – wyjaśnia dr Hanna Tchórzewska-Korba.

Źródło: Monika Wysocka, zdrowie.pap.pl