Diagnostyka radiologiczna w onkologii

Szyja

W  zakresie szyi często wykonywanym wstępnie badaniem jest ultrasonografia. Wykrywane często guzki w  obrębie tarczycy są  zazwyczaj zmianami łagodnymi, jednak pojedyncze badanie USG ani TK  nie dają zwykle jednoznacznej odpowiedzi. Ze  względu na  dużą wykrywalność takich zmian w  Stanach Zjednoczonych powołano nawet komisję (Incidental Finding Thyroid Committee), która publikuje i  modyfikuje zalecenia diagnostyczne dotyczące tego typu zmian (1). W  większości przypadków zalecane jest połączenie oceny w  badaniu TK  lub MR  z  badaniem ultrasonograficznym. Powiększone węzły chłonne szyi można ocenić z  dobrą skutecznością każdą z  wymienionych wyżej metod.
Ogniska pozostałych narządów szyi powinno badać się przy pomocy badania TK  lub MR. Rezonans ma  w  tym przypadku niewielką przewagę ze  względu na  większą rozdzielczość liniową, natomiast badanie TK jest bardziej uniwersalne, szczególnie pod kątem onkologicznym, ponieważ można objąć badaniem nie tylko szyję, ale także przyległe struktury, np. twarzoczaszkę i  klatkę piersiową przy jednym podaniu środka kontrastowego. Ocena zmian guzowatych w  tomografii niewiele ustępuje MR, które dodatkowo jest bardziej podatne na  artefakty ruchowe ze  względu na  dłuższy czas trwania sekwencji. Inaczej niż w  obrębie głowy są  to  zatem metody dość równoważne. Badanie scyntygraficzne straciło obecnie na  znaczeniu i jest wykonywane sporadycznie.

Klatka piersiowa

Główną metodą diagnostyczną klatki piersiowej jest obecnie tomografia komputerowa. Jako jedyna pozwala na  szybką i  dokładną ocenę miąższu płuc – skanowanie techniką spiralną trwa od  kilku do&...