Dekontaminacja endoskopów

Artykuł powstał w znacznej mierze na podstawie zaleceń stowarzyszeń zawodowych ESGA-ESGENA z 2018 roku i ma na celu przedstawienie zagadnień związanych z dekontaminacją endoskopów giętkich i sztywnych, a także wskazanie różnic w postępowaniu z nimi. W artykule zamieszczono również zalecenia PTGE w sytuacji zagrożenia SARS-CoV-2.

Nazwa „endoskop” pochodzi z połączenia dwóch greckich słów: éndon, czyli wewnątrz, i skopéō, czyli patrzę. Jest to urządzenie umożliwiające oglądanie w celach diagnostycznych lub leczniczych jam oraz tych obszarów ciała, których nie można zobaczyć: przewodu słuchowego ucha zewnętrznego, gardła, tchawicy, oskrzeli, przełyku, żołądka, dwunastnicy, odbytnicy i pozostałych odcinków jelita grubego, a także pęcherza moczowego, moczowodu, a nawet wnętrza nerki.

Najogólniej endoskopy można podzielić na:

• endoskopy sztywne, na przykład laparoskop,
• endoskopy giętkie, na przykład gastroskop.

Istnieją również endoskopy, które mogą występować w obu wersjach, na przykład ureterorenoskop. Na fot. 1a, b widoczne są oba typy ureterorenoskopów – giętki i sztywny.

Innym podziałem endoskopów jest kryterium oparte na odporności sprzętu na wysoką temperaturę. Wówczas endoskopy dzielimy na:

• endoskopy termostabilne, w przypadku których czynnikami sterylizującymi są para wodna i ciśnienie,
• endoskopy termolabilne, które muszą mieć zastosowanie techniki sterylizacji niskotemperaturowej.

[...]

Ten materiał dostępny jest dla Subskrybentów.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną Subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas