Chirurgia naczyniowa – nowe technologie, trendy i perspektywy

Chirurgia naczyniowa jest szybko rozwijającą się dyscypliną zabiegową, której postęp jest związany z rozwojem urządzeń pozwalających na przezskórne, małoinwazyjne zabiegi wewnątrznaczyniowe. Początki chirurgii naczyniowej sięgają starożytności i dotyczyły głównie badania anatomii układu tętniczego i żylnego.
Pierwszą udokumentowaną operację naczyniową wykonał Ambroise Pare, podwiązując w 1546 roku krwawiące naczynie. Kolejne techniki operacyjne wprowadzali tacy chirurdzy, jak: John Hunter, Astley Cooper, John B. Murphy i Alexis Carrel. Dwa największe niechirurgiczne odkrycia, które pchnęły do przodu rozwój chirurgii naczyniowej, to heparyna odkryta przez Jaya McLeana i arteriografia wprowadzona przez Reynaldo dos Santosa.
Początki chirurgii wewnątrznaczyniowej to koniec lat 80. XX w. Największym wydarzeniem tego okresu była pierwsza implantacja endograftu aortalnego przez rosyjskiego chirurga Volodosa w 1984 roku. Rozpoczęto nowy rozdział pod postacią angioplastyk tętniczych z użyciem stentów i protezowania wewnątrznaczyniowego przy pomocy stentów krytych, co znalazło zastosowanie w leczeniu zwężeń i niedrożności tętnic. Ostatnie 30-lecie to ogromny postęp w wewnątrznaczyniowym leczeniu tętniaków aorty brzusznej i piersiowej, które dawniej operowane były z wykorzystaniem otwartych technik chirurgicznych. Po erze zabiegów naprawczych na tętnicach oraz tętniakach nadszedł czas na wewnątrznaczyniowe operacje na układzie żylnym.
Operacyjne leczenie tętniaków
Większość tętniaków aorty brzusznej i tętnic obwodowych jest następstwem zmian zwyrodnieniowych błony środkowej ściany tętnicy związane ze zmniejszeniem w niej [...]