Plastyka przepuklin brzusznych metodą laparoskopową

W niniejszym artykule przedstawiono przegląd najważniejszych technik laparoskopowych wykorzystywanych w plastyce przepuklin brzusznych.
Przepukliny brzuszne są jedną z najczęściej wykonywanych operacji. Rocznie na całym świecie wykonuje się miliony takich zabiegów. Niesie to ze sobą konieczność opracowywania coraz to lepszych metod leczenia w celu skrócenia czasu pobytu w szpitalu, jak i powrotu do pełnej aktywności. W związku z tym obserwowany w ostatnich latach rozwój technik małoinwazyjnych sprawdza się w leczeniu tych schorzeń. Tak jak w leczeniu operacyjnym przepuklin pachwinowych istnieją jasne standardy postępowania i rekomendacje towarzystw, np. Europejskiego Towarzystwa Przepuklinowego, tak w przypadku przepuklin nawrotowych i pooperacyjnych nie ma wytycznych ani standardów. Operacje te z racji swojej złożoności wymagają indywidualnego podejścia. Istnieje wiele czynników mających wpływ na dobór techniki, m.in.: stan ogólny chorego, choroby współistniejące, przyjmowane leki, rodzaj przebytej operacji, rodzaj cięcia, lokalizacja wrót. Biorąc to pod uwagę, bardzo trudne jest wystandaryzowanie zaleceń. Klasyczne podejście do plastyki przepuklin, czyli proste zszycie wrót, okazało się już wiele lat temu podejściem nieidealnym ze względu na duże, ponad 50-proc. ryzyko nawrotu. Wprowadzenie implantów syntetycznych do operacji przepuklin brzusznych znacznie poprawiło wyniki leczenia (4). W niniejszym artykule postaramy się przedstawić przegląd najważniejszych technik laparoskopowych wykorzystywanych w plastyce przepuklin brzusznych.
Laparoskopowa plastyka przepuklin
Pierwsze operacje z użyciem implantów polegały głównie na wszyciu implantu na zamknięte wrota [...]