Wideochirurgia i techniki minimalnie inwazyjne – współczesne zastosowanie

fot. iStock

Techniki małoinwazyjne wpłynęły bezpośrednio na liczne działy chirurgii. Dynamiczny rozwój chirurgii bariatrycznej i metabolicznej od początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku był możliwy jedynie dzięki rozwojowi technik wideochirurgicznych.

Wideochirurgia i techniki małoinwazyjne stały się codziennością w medycynie zabiegowej. Jednak błędem jest patrzenie na wideochirurgię jedynie jako technikę dostępu do narządu chorego w jamie otrzewnowej, klatce piersiowej czy też w obrębie stawów. Wideochirurgia, czyli stosowanie toru wizyjnego (laparoskopia, torakoskopia, artroskopia, endoskopia, chirurgia robotowa, ultrasonografia zabiegowa, zabiegi wewnątrznaczyniowe) przestała być domeną jednej dyscypliny – chirurgii, w różnych jej postaciach i specjalizacjach.

Wideochirurgia w operacjach jamy brzusznej

Techniki wideochirurgiczne znalazły zastosowanie w operacjach wszystkich narządów w obrębie jamy brzusznej. Po początkowym stosowaniu tych technik jedynie do małych operacji chirurgicznych (appendektomia, cholecystektomia, małe operacje ginekologiczne, laparoskopia diagnostyczna z pobraniem wycinków do badania histopatologicznego) aktualnie wykonano wszystkie operacje w obrębie przewodu pokarmowego – od resekcji przełyku, poprzez żołądek, operacje antyrefluksowe czy achalazji wpustu, jelita cienkie i okrężnicę do resekcji odbytnicy. Laparoskopowo operuje się narządy miąższowe: wątrobę, t...