Radiologia pediatryczna – specyfika i wymagania dotyczące wyposażenia

Optymalizacja dawek

Wreszcie dochodzimy do wymagania optymalizacji. Realizacja tego zadania będzie możliwa jedynie przy prawidłowo i rzetelnie prowadzonej rejestracji i nadzorze nad dawkami. Powinno się też, na ile to możliwe, odnosić dawki otrzymywane przez pacjentów do poziomów referencyjnych (gdy są określone). W tomografii komputerowej wartości do porównań (CTDI i dose-length product) wylicza sam aparat. W radiografii (zdjęciach RTG) jest trudniej. Dla procedur wykonywanych u osób dorosłych poziomy referencyjne określone są albo w wartościach dawki pochłoniętej w centrum wiązki (KERMA wejściowa), albo w iloczynie dawki i pola wiązki (ang. dose area product). O ile tę pierwszą wielkość można obliczyć z parametrów ekspozycji i wyników pomiarów podczas testów specjalistycznych, o tyle uzyskanie wartości DAP wymaga instalacji dozymetru w kolimatorze lub pod nim.

Problem polega na tym, że w radiologii pediatrycznej poziomy referencyjne określone są jedynie w wartościach DAP. Mamy zatem paradoks prawny: w naszych przepisach istnieje wymóg instalacji dozymetrów DAP jedynie przy aparatach stosowanych w radiologii zabiegowej, a nie w radiografii. Ale jednocześnie istnieje prawny obowiązek odnoszenia dawek otrzymywanych przez pacjentów do opublikowanych poziomów referencyjnych – w radiologii pediatrycznej niemożliwy do spełnienia bez instalacji dozymetru DAP!

Podsumowanie

Aparat rentgenowski do radiologii pediatrycznej powinien być wyposażony w:

• wystarczającej mocy zasilacz rentgenowski,
• łatwo usuwalną kratkę przeciwrozproszeniową,
• filtrację dodatkową mającą filtry (poza standardowymi aluminiowymi) 0,1 i 0,2 mm Cu,
• pozycj...